Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 92:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 92:)

τὸν δὴ βίον, ὦ Σώκρατεσ, ἀκούεισ μὲν τὸν τῶν ἐπὶ Κρόνου· τόνδε δ’ ὃν λόγοσ ἐπὶ Διὸσ εἶναι, τὸν νυνί, παρὼν αὐτὸσ ᾔσθησαι· κρῖναι δ’ αὐτοῖν τὸν εὐδαιμονέστερον ἆρ’ ἂν δύναιό τε καὶ ἐθελήσειασ; οὐδαμῶσ. βούλει δῆτα ἐγώ σοι τρόπον τινὰ διακρίνω; πάνυ μὲν οὖν. εἰ μὲν τοίνυν οἱ τρόφιμοι τοῦ Κρόνου, παρούσησ αὐτοῖσ οὕτω πολλῆσ σχολῆσ καὶ δυνάμεωσ πρὸσ τὸ μὴ μόνον ἀνθρώποισ ἀλλὰ καὶ θηρίοισ διὰ λόγων δύνασθαι συγγίγνεσθαι, κατεχρῶντο τούτοισ σύμπασιν ἐπὶ φιλοσοφίαν, μετά τε θηρίων καὶ μετ’ ἀλλήλων ὁμιλοῦντεσ, καὶ πυνθανόμενοι παρὰ πάσησ φύσεωσ εἴ τινά τισ ἰδίαν δύναμιν ἔχουσα ᾔσθετό τι διάφορον τῶν ἄλλων εἰσ συναγυρμὸν φρονήσεωσ, εὔκριτον ὅτι τῶν νῦν οἱ τότε μυρίῳ πρὸσ εὐδαιμονίαν διέφερον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION