Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 240:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 240:)

ἔστι δέ γε διὰ τὸ μετέχειν τοῦ ὄντοσ. ἔστιν. αὖθισ δὴ πάλιν ἡ κίνησισ ἕτερον ταὐτοῦ ἐστιν. σχεδόν. οὐ ταὐτὸν ἄρα ἐστίν. οὐ γὰρ οὖν. ἀλλὰ μὴν αὕτη γ’ ἦν ταὐτὸν διὰ τὸ μετέχειν αὖ πάντ’ αὐτοῦ. καὶ μάλα. τὴν κίνησιν δὴ ταὐτόν τ’ εἶναι καὶ μὴ ταὐτὸν ὁμολογητέον καὶ οὐ δυσχεραντέον. οὐ γὰρ ὅταν εἴπωμεν αὐτὴν ταὐτὸν καὶ μὴ ταὐτόν, ὁμοίωσ εἰρήκαμεν, ἀλλ’ ὁπόταν μὲν ταὐτόν, διὰ τὴν μέθεξιν ταὐτοῦ πρὸσ ἑαυτὴν οὕτω λέγομεν, ὅταν δὲ μὴ ταὐτόν, διὰ τὴν κοινωνίαν αὖ θατέρου, δι’ ἣν ἀποχωριζομένη ταὐτοῦ γέγονεν οὐκ ἐκεῖνο ἀλλ’ ἕτερον, ὥστε ὀρθῶσ αὖ λέγεται πάλιν οὐ ταὐτόν. πάνυ μὲν οὖν. οὐκοῦν κἂν εἴ πῃ μετελάμβανεν αὐτὴ κίνησισ στάσεωσ, οὐδὲν ἂν ἄτοπον ἦν στάσιμον αὐτὴν προσαγορεύειν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION