Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 176:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 176:)

καὶ μὴν ἐάν γε τὸ ὂν ᾖ μὴ ὅλον διὰ τὸ πεπονθέναι τὸ ὑπ’ ἐκείνου πάθοσ, ᾖ δὲ αὐτὸ τὸ ὅλον, ἐνδεὲσ τὸ ὂν ἑαυτοῦ συμβαίνει. πάνυ γε. καὶ κατὰ τοῦτον δὴ τὸν λόγον ἑαυτοῦ στερόμενον οὐκ ὂν ἔσται τὸ ὄν. οὕτωσ. καὶ ἑνόσ γε αὖ πλείω τὰ πάντα γίγνεται, τοῦ τε ὄντοσ καὶ τοῦ ὅλου χωρὶσ ἰδίαν ἑκατέρου φύσιν εἰληφότοσ. ναί. μὴ ὄντοσ δέ γε τὸ παράπαν τοῦ ὅλου, ταὐτά τε ταῦτα ὑπάρχει τῷ ὄντι, καὶ πρὸσ τῷ μὴ εἶναι μηδ’ ἂν γενέσθαι ποτὲ ὄν. τί δή;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION