Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 127:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 127:)

παρ’ ἐκείνου τε οὖν μαρτυρεῖται, καὶ μάλιστά γε δὴ πάντων ὁ λόγοσ αὐτὸσ ἂν δηλώσειε μέτρια βασανισθείσ. τοῦτο οὖν αὐτὸ πρῶτον θεασώμεθα, εἰ μή τί σοι διαφέρει. τὸ μὲν ἐμὸν ὅπῃ βούλει τίθεσο, τὸν δὲ λόγον ᾗ βέλτιστα διέξεισι σκοπῶν αὐτόσ τε ἴθι κἀμὲ κατὰ ταύτην τὴν ὁδὸν ἄγε. ἀλλὰ χρὴ δρᾶν ταῦτα. καί μοι λέγε· τὸ μηδαμῶσ ὂν τολμῶμέν που φθέγγεσθαι; πῶσ γὰρ οὔ; μὴ τοίνυν ἔριδοσ ἕνεκα μηδὲ παιδιᾶσ, ἀλλ’ εἰ σπουδῇ δέοι συννοήσαντά τινα ἀποκρίνασθαι τῶν ἀκροατῶν ποῖ χρὴ τοὔνομ’ ἐπιφέρειν τοῦτο, τὸ μὴ ὄν, τί δοκοῦμεν ἂν εἰσ τί καὶ ἐπὶ ποῖον αὐτόν τε καταχρήσασθαι καὶ τῷ πυνθανομένῳ δεικνύναι;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION