Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 13:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 13:)

ἐπεὶ Θεαίτητόν γε τὸν προσδιαλεγόμενον εἶναι δέχομαι παντάπασιν ἐξ ὧν αὐτόσ τε πρότερον διείλεγμαι καὶ σὺ τὰ νῦν μοι διακελεύῃ. δρᾶ τοίνυν, ὦ ξένε, οὕτω καὶ καθάπερ εἶπε Σωκράτησ πᾶσιν κεχαρισμένοσ ἔσῃ. κινδυνεύει πρὸσ μὲν ταῦτα οὐδὲν ἔτι λεκτέον εἶναι, Θεαίτητε· πρὸσ δὲ σὲ ἤδη τὸ μετὰ τοῦτο, ὡσ ἐοίκε, γίγνοιτο ἂν ὁ λόγοσ. ἂν δ’ ἄρα τι τῷ μήκει πονῶν ἄχθῃ, μὴ ἐμὲ αἰτιᾶσθαι τούτων, ἀλλὰ τούσδε τοὺσ σοὺσ ἑταίρουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION