Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 390:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 390:)

τὸ μὲν πρῶτον εἰή ἂν τὸ τὴν αὑτοῦ διάνοιαν ἐμφανῆ ποιεῖν διὰ φωνῆσ μετὰ ῥημάτων τε καὶ ὀνομάτων, ὥσπερ εἰσ κάτοπτρον ἢ ὕδωρ τὴν δόξαν ἐκτυπούμενον εἰσ τὴν διὰ τοῦ στόματοσ ῥοήν. ἢ οὐ δοκεῖ σοι τὸ τοιοῦτον λόγοσ εἶναι; ἔμοιγε. τὸν γοῦν αὐτὸ δρῶντα λέγειν φαμέν. οὐκοῦν αὖ τοῦτό γε πᾶσ ποιεῖν δυνατὸσ θᾶττον ἢ σχολαίτερον, τὸ ἐνδείξασθαι τί δοκεῖ περὶ ἑκάστου αὐτῷ, ὁ μὴ ἐνεὸσ ἢ κωφὸσ ἀπ’ ἀρχῆσ· καὶ οὕτωσ ὅσοι τι ὀρθὸν δοξάζουσι, πάντεσ αὐτὸ μετὰ λόγου φανοῦνται ἔχοντεσ, καὶ οὐδαμοῦ ἔτι ὀρθὴ δόξα χωρὶσ ἐπιστήμησ γενήσεται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION