Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 381:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 381:)

ἀνδρικῶσ γε, ὦ Θεαίτητε, μάχῃ. τὸ πᾶν δὲ οὐχ ὅταν μηδὲν ἀπῇ, αὐτὸ τοῦτο πᾶν ἐστιν; ἀνάγκη. ὅλον δὲ οὐ ταὐτὸν τοῦτο ἔσται, οὗ ἂν μηδαμῇ μηδὲν ἀποστατῇ; οὗ δ’ ἂν ἀποστατῇ, οὔτε ὅλον οὔτε πᾶν, ἅμα γενόμενον ἐκ τοῦ αὐτοῦ τὸ αὐτό; δοκεῖ μοι νῦν οὐδὲν διαφέρειν πᾶν τε καὶ ὅλον. οὐκοῦν ἐλέγομεν ὅτι οὗ ἂν μέρη ᾖ, τὸ ὅλον τε καὶ πᾶν τὰ πάντα μέρη ἔσται; πάνυ γε. πάλιν δή, ὅπερ ἄρτι ἐπεχείρουν, οὐκ, εἴπερ ἡ συλλαβὴ μὴ τὰ στοιχεῖά ἐστιν, ἀνάγκη αὐτὴν μὴ ὡσ μέρη ἔχειν ἑαυτῆσ τὰ στοιχεῖα, ἢ ταὐτὸν οὖσαν αὐτοῖσ ὁμοίωσ ἐκείνοισ γνωστὴν εἶναι;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION