Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 360:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 360:)

καὶ ὧν μὲν μή ἐστι λόγοσ, οὐκ ἐπιστητὰ εἶναι, οὑτωσὶ καὶ ὀνομάζων, ἃ δ’ ἔχει, ἐπιστητά. ἦ καλῶσ λέγεισ. τὰ δὲ δὴ ἐπιστητὰ ταῦτα καὶ μὴ πῇ διῄρει, λέγε, εἰ ἄρα κατὰ ταὐτὰ σύ τε κἀγὼ ἀκηκόαμεν. ἀλλ’ οὐκ οἶδα εἰ ἐξευρήσω· λέγοντοσ μεντἂν ἑτέρου, ὡσ ἐγᾦμαι, ἀκολουθήσαιμ’ ἄν. ἄκουε δὴ ὄναρ ἀντὶ ὀνείρατοσ. ἐγὼ γὰρ αὖ ἐδόκουν ἀκούειν τινῶν ὅτι τὰ μὲν πρῶτα οἱονπερεὶ στοιχεῖα, ἐξ ὧν ἡμεῖσ τε συγκείμεθα καὶ τἆλλα, λόγον οὐκ ἔχοι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION