Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 317:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 317:)

ἔτι τοίνυν καὶ τάδε ἀκούσασ μᾶλλον αὐτὸ ἐρεῖσ. τὸ μὲν γὰρ τἀληθὲσ δοξάζειν καλόν, τὸ δὲ ψεύδεσθαι αἰσχρόν. πῶσ δ’ οὔ; ταῦτα τοίνυν φασὶν ἐνθένδε γίγνεσθαι. ὅταν μὲν ὁ κηρόσ του ἐν τῇ ψυχῇ βαθύσ τε καὶ πολὺσ καὶ λεῖοσ καὶ μετρίωσ ὠργασμένοσ ᾖ, τὰ ἰόντα διὰ τῶν αἰσθήσεων, ἐνσημαινόμενα εἰσ τοῦτο τὸ τῆσ ψυχῆσ "κέαρ," ὃ ἔφη Ὅμηροσ αἰνιττόμενοσ τὴν τοῦ κηροῦ ὁμοιότητα, τότε μὲν καὶ τούτοισ καθαρὰ τὰ σημεῖα ἐγγιγνόμενα καὶ ἱκανῶσ τοῦ βάθουσ ἔχοντα πολυχρόνιά τε γίγνεται καὶ εἰσὶν οἱ τοιοῦτοι πρῶτον μὲν εὐμαθεῖσ, ἔπειτα μνήμονεσ, εἶτα οὐ παραλλάττουσι τῶν αἰσθήσεων τὰ σημεῖα ἀλλὰ δοξάζουσιν ἀληθῆ. σαφῆ γὰρ καὶ ἐν εὐρυχωρίᾳ ὄντα ταχὺ διανέμουσιν ἐπὶ τὰ αὑτῶν ἕκαστα ἐκμαγεῖα, ἃ δὴ ὄντα καλεῖται, καὶ σοφοὶ δὴ οὗτοι καλοῦνται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION