Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 298:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 298:)

ἀλλά πῃ δυνατόν. ἆρα λέγεισ ὃ καὶ ἐγὼ τότε ὑπώπτευσα, ἡνίκ’ αὐτὸ ἔφαμεν τοιοῦτον εἶναι, ὅτι ἐνίοτ’ ἐγὼ γιγνώσκων Σωκράτη, πόρρωθεν δὲ ὁρῶν ἄλλον ὃν οὐ γιγνώσκω, ᾠήθην εἶναι Σωκράτη ὃν οἶδα; γίγνεται γὰρ δὴ ἐν τῷ τοιούτῳ οἱο͂ν λέγεισ. οὐκοῦν ἀπέστημεν αὐτοῦ, ὅτι ἃ ἴσμεν ἐποίει ἡμᾶσ εἰδότασ μὴ εἰδέναι; πάνυ μὲν οὖν. μὴ γὰρ οὕτω τιθῶμεν, ἀλλ’ ὧδε· ἴσωσ πῃ ἡμῖν συγχωρήσεται, ἴσωσ δὲ ἀντιτενεῖ. ἀλλὰ γὰρ ἐν τοιούτῳ ἐχόμεθα, ἐν ᾧ ἀνάγκη πάντα μεταστρέφοντα λόγον βασανίζειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION