Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 289:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 289:)

ὅταν οὖν τοῦθ’ ἡ διάνοιά του δρᾷ, οὐ καὶ ἀνάγκη αὐτὴν ἤτοι ἀμφότερα ἢ τὸ ἕτερον διανοεῖσθαι; ἀνάγκη μὲν οὖν· ἤτοι ἅμα γε ἢ ἐν μέρει. κάλλιστα. τὸ δὲ διανοεῖσθαι ἆρ’ ὅπερ ἐγὼ καλεῖσ; τί καλῶν; λόγον ὃν αὐτὴ πρὸσ αὑτὴν ἡ ψυχὴ διεξέρχεται περὶ ὧν ἂν σκοπῇ. ὥσ γε μὴ εἰδώσ σοι ἀποφαίνομαι. τοῦτο γάρ μοι ἰνδάλλεται διανοουμένη οὐκ ἄλλο τι ἢ διαλέγεσθαι, αὐτὴ ἑαυτὴν ἐρωτῶσα καὶ ἀποκρινομένη, καὶ φάσκουσα καὶ οὐ φάσκουσα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION