Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 142:

σφαλεὶσ γὰρ ἧττον ἀσχημονήσει. λέγω δὴ τὸ δεινότατον ἐρώτημα, ἔστι δὲ οἶμαι τοιόνδε τι· "ἆρα οἱο͂́ν τε τὸν αὐτὸν εἰδότα τι τοῦτο ὃ οἶδεν μὴ εἰδέναι; τί δὴ οὖν ἀποκρινούμεθα, ὦ Θεαίτητε; ἀδύνατόν που, οἶμαι ἔγωγε. οὔκ, εἰ τὸ ὁρᾶν γε ἐπίστασθαι θήσεισ. τί γὰρ χρήσῃ ἀφύκτῳ ἐρωτήματι, τὸ λεγόμενον ἐν φρέατι συσχόμενοσ, ὅταν ἐρωτᾷ ἀνέκπληκτοσ ἀνήρ, καταλαβὼν τῇ χειρὶ σοῦ τὸν ἕτερον ὀφθαλμόν, εἰ ὁρᾷσ τὸ ἱμάτιον τῷ κατειλημμένῳ;