Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 87:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 87:)

εἰσὶν γάρ, ὦ παῖ, μάλ’ εὖ ἄμουσοι· ἇλλοι δὲ πολὺ κομψότεροι, ὧν μέλλω σοι τὰ μυστήρια λέγειν. ἀρχὴ δέ, ἐξ ἧσ καὶ ἃ νυνδὴ ἐλέγομεν πάντα ἤρτηται, ἥδε αὐτῶν, ὡσ τὸ πᾶν κίνησισ ἦν καὶ ἄλλο παρὰ τοῦτο οὐδέν, τῆσ δὲ κινήσεωσ δύο εἴδη, πλήθει μὲν ἄπειρον ἑκάτερον, δύναμιν δὲ τὸ μὲν ποιεῖν ἔχον, τὸ δὲ πάσχειν. ἐκ δὲ τῆσ τούτων ὁμιλίασ τε καὶ τρίψεωσ πρὸσ ἄλληλα γίγνεται ἔκγονα πλήθει μὲν ἄπειρα, δίδυμα δέ, τὸ μὲν αἰσθητόν, τὸ δὲ αἴσθησισ, ἀεὶ συνεκπίπτουσα καὶ γεννωμένη μετὰ τοῦ αἰσθητοῦ. αἱ μὲν οὖν αἰσθήσεισ τὰ τοιάδε ἡμῖν ἔχουσιν ὀνόματα, ὄψεισ τε καὶ ἀκοαὶ καὶ ὀσφρήσεισ καὶ ψύξεισ τε καὶ καύσεισ καὶ ἡδοναί γε δὴ καὶ λῦπαι καὶ ἐπιθυμίαι καὶ φόβοι κεκλημέναι καὶ ἄλλαι, ἀπέραντοι μὲν αἱ ἀνώνυμοι, παμπληθεῖσ δὲ αἱ ὠνομασμέναι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION