Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 59:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 59:)

καὶ ἐὰν ἄρα σκοπούμενόσ τι ὧν ἂν λέγῃσ ἡγήσωμαι εἴδωλον καὶ μὴ ἀληθέσ, εἶτα ὑπεξαιρῶμαι καὶ ἀποβάλλω, μὴ ἀγρίαινε ὥσπερ αἱ πρωτοτόκοι περὶ τὰ παιδία. πολλοὶ γὰρ ἤδη, ὦ θαυμάσιε, πρόσ με οὕτω διετέθησαν, ὥστε ἀτεχνῶσ δάκνειν ἕτοιμοι εἶναι, ἐπειδάν τινα λῆρον αὐτῶν ἀφαιρῶμαι, καὶ οὐκ οἰόνταί με εὐνοίᾳ τοῦτο ποιεῖν, πόρρω ὄντεσ τοῦ εἰδέναι ὅτι οὐδεὶσ θεὸσ δύσνουσ ἀνθρώποισ, οὐδ’ ἐγὼ δυσνοίᾳ τοιοῦτον οὐδὲν δρῶ, ἀλλά μοι ψεῦδόσ τε συγχωρῆσαι καὶ ἀληθὲσ ἀφανίσαι οὐδαμῶσ θέμισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION