Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 57:

ὧν εἷσ γέγονεν Ἀριστείδησ ὁ Λυσιμάχου καὶ ἄλλοι πάνυ πολλοί· οὕσ, ὅταν πάλιν ἔλθωσι δεόμενοι τῆσ ἐμῆσ συνουσίασ καὶ θαυμαστὰ δρῶντεσ, ἐνίοισ μὲν τὸ γιγνόμενόν μοι δαιμόνιον ἀποκωλύει συνεῖναι, ἐνίοισ δὲ ἐᾷ, καὶ πάλιν οὗτοι ἐπιδιδόασι. πάσχουσι δὲ δὴ οἱ ἐμοὶ συγγιγνόμενοι καὶ τοῦτο ταὐτὸν ταῖσ τικτούσαισ· ὠδίνουσι γὰρ καὶ ἀπορίασ ἐμπίμπλανται νύκτασ τε καὶ ἡμέρασ πολὺ μᾶλλον ἢ ’κεῖναι· ταύτην δὲ τὴν ὠδῖνα ἐγείρειν τε καὶ ἀποπαύειν ἡ ἐμὴ τέχνη δύναται.