Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 343:

οὐδὲν οὐδὲ φορᾷ. ταῦτ’ οὖν πότερόν ποτε οὕτωσ ἔχει ἢ ἐκείνωσ ὡσ οἱ περὶ Ἡράκλειτόν τε λέγουσιν καὶ ἄλλοι πολλοί, μὴ οὐ ῥᾴδιον ᾖ ἐπισκέψασθαι, οὐδὲ πάνυ νοῦν ἔχοντοσ ἀνθρώπου ἐπιτρέψαντα ὀνόμασιν αὑτὸν καὶ τὴν αὑτοῦ ψυχὴν θεραπεύειν, πεπιστευκότα ἐκείνοισ καὶ τοῖσ θεμένοισ αὐτά, διισχυρίζεσθαι ὥσ τι εἰδότα, καὶ αὑτοῦ τε καὶ τῶν ὄντων καταγιγνώσκειν ὡσ οὐδὲν ὑγιὲσ οὐδενόσ, ἀλλὰ πάντα ὥσπερ κεράμια ῥεῖ, καὶ ἀτεχνῶσ ὥσπερ οἱ κατάρρῳ νοσοῦντεσ ἄνθρωποι οὕτωσ οἰέσθαι καὶ τὰ πράγματα διακεῖσθαι, ὑπὸ ῥεύματόσ τε καὶ κατάρρου πάντα τὰ χρήματα ἔχεσθαι.