Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 300:

ἀλλὰ μέμνημαι. καλῶσ τοίνυν. ὅταν γὰρ τοῦτο ἐνῇ, κἂν μὴ πάντα τὰ προσήκοντα ἔχῃ, λέξεταί γε τὸ πρᾶγμα, καλῶσ ὅταν πάντα, κακῶσ δὲ ὅταν ὀλίγα· λέγεσθαι δ’ οὖν, ὦ μακάριε, ἐῶμεν, ἵνα μὴ ὄφλωμεν ὥσπερ οἱ ἐν Αἰγίνῃ νύκτωρ περιιόντεσ ὀψὲ ὁδοῦ, καὶ ἡμεῖσ ἐπὶ τὰ πράγματα δόξωμεν αὖ τῇ ἀληθείᾳ οὕτω πωσ ἐληλυθέναι ὀψιαίτερον τοῦ δέοντοσ, ἢ ζήτει τινὰ ἄλλην ὀνόματοσ ὀρθότητα, καὶ μὴ ὁμολόγει δήλωμα συλλαβαῖσ καὶ γράμμασι πράγματοσ ὄνομα εἶναι.