Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 288:

οὐ δοκεῖ σοι τοῦτο οἱο͂́ν τ’ εἶναι καὶ γίγνεσθαι ἐνίοτε; ἐθέλω σοι, ὦ Σώκρατεσ, συγχωρῆσαι καὶ ἔστω οὕτωσ. καλῶσ γε σὺ ποιῶν, ὦ φίλε, εἰ ἔστι τοῦτο οὕτωσ· οὐδὲν γὰρ δεῖ νῦν πάνυ διαμάχεσθαι περὶ αὐτοῦ. εἰ δ’ οὖν ἔστι τοιαύτη τισ διανομὴ καὶ ἐνταῦθα, τὸ μὲν ἕτερον τούτων ἀληθεύειν βουλόμεθα καλεῖν, τὸ δ’ ἕτερον ψεύδεσθαι.