Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 95:

τῇ τοῦ Εὐθύφρονοσ ἐπιπνοίᾳ πιστεύεισ, ὡσ ἐοίκασ. δῆλα δή. ὀρθῶσ γε σὺ πιστεύων· ὡσ καὶ νῦν γέ μοι φαίνομαι κομψῶσ ἐννενοηκέναι, καὶ κινδυνεύσω, ἐὰν μὴ εὐλαβῶμαι, ἔτι τήμερον σοφώτεροσ τοῦ δέοντοσ γενέσθαι. σκόπει δὴ ὃ λέγω. πρῶτον μὲν γὰρ τὸ τοιόνδε δεῖ ἐννοῆσαι περὶ ὀνομάτων, ὅτι πολλάκισ ἐπεμβάλλομεν γράμματα, τὰ δ’ ἐξαιροῦμεν, παρ’ ὃ βουλόμεθα ὀνομάζοντεσ, καὶ τὰσ ὀξύτητασ μεταβάλλομεν. οἱο͂ν "Διὶ φίλοσ" ‐ τοῦτο ἵνα ἀντὶ ῥήματοσ ὄνομα ἡμῖν γένηται, τό τε ἕτερον αὐτόθεν ἰῶτα ἐξείλομεν καὶ ἀντὶ ὀξείασ τῆσ μέσησ συλλαβῆσ βαρεῖαν ἐφθεγξάμεθα.