Lucian, Verae Historiae, book 2 28:

(루키아노스, Verae Historiae, book 2 28:)

τοσαῦτα εἶπεν, καὶ ἀνασπάσασ ἀπὸ τῆσ γῆσ μαλάχησ ῥίζαν ὤρεξέν μοι, ταύτῃ κελεύσασ ἐν τοῖσ μεγίστοισ κινδύνοισ προσεύχεσθαι· παρῄνεσε δὲ εἰ καί ποτε ἀφικοίμην ἐσ τήνδε. τὴν γῆν, μήτε πῦρ μαχαίρᾳ σκαλεύειν μήτε θέρμουσ ἐσθίειν μήτε παιδὶ ὑπὲρ τὰ ὀκτωκαίδεκα ἔτη πλησιάζειν τούτων γὰρ ἂν μεμνημένον ἐλπίδασ ἔχειν τῆσ εἰσ τὴν νῆσον ἀφίξεωσ. τότε μὲν οὖν τὰ περὶ τὸν πλοῦν παρεσκευασάμην, καὶ ἐπεὶ καιρὸσ ἦν, συνειστιώμην αὐτοῖσ. τῇ δὲ ἐπιούσῃ ἐλθὼν πρὸσ Ὅμηρον τὸν ποιητὴν ἐδεήθην αὐτοῦ ποιῆσαί μοι δίστιχον ἐπίγραμμα· καὶ ἐπειδὴ ἐποίησεν, στήλην βηρύλλου λίθου ἀναστήσασ ἐπέγραψα πρὸσ τῷ λιμένι. τὸ δὲ ἐπίγραμμα ἦν τοιόνδε· ,, Λουκιανὸσ τάδε πάντα φίλοσ μακάρεσσι θεοῖσιν εἶδέ τε καὶ πάλιν ἦλθε φίλην ἐσ πατρίδα γαῖαν.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION