Lucian, Verae Historiae, book 1 34:

(루키아노스, Verae Historiae, book 1 34:)

ὁ δὲ ὑπερθαυμάσασ καὶ αὐτὸσ ἐν μέρει τὰ καθ’ αὑτὸν διεξῄει λέγων, Τὸ μὲν γένοσ εἰμί, ὦ ξένοι, Κύπριοσ, ὁρμηθεὶσ δὲ κατ’ ἐμπορίαν ἀπὸ τῆσ πατρίδοσ μετὰ παιδόσ, ὃν ὁρᾶτε, καὶ ἄλλων πολλῶν οἰκετῶν ἔπλεον εἰσ Ἰταλίαν ποικίλον φόρτον κομίζων ἐπὶ νεὼσ μεγάλησ, ἣν ἐπὶ στόματι τοῦ κήτουσ διαλελυμένην ἴσωσ ἑωράκατε. μέχρι μὲν οὖν Σικελίασ εὐτυχῶσ διεπλεύσαμεν ἐκεῖθεν δὲ ἁρπασθέντεσ ἀνέμῳ σφοδρῷ τριταῖοι ἐσ τὸν ὠκεανὸν ἀπηνέχθημεν, ἔνθα τῷ κήτει περιτυχόντεσ καὶ αὔτανδροι καταποθέντεσ δύο ἡμεῖσ μόνοι, τῶν ἄλλων ἀποθανόντων, ἐσώθημεν. θάψαντεσ δὲ τοὺσ ἑταίρουσ καὶ ναὸν τῷ Ποσειδῶνι δειμάμενοι τουτονὶ τὸν βίον ζῶμεν, λάχανα μὲν κηπεύοντεσ, ἰχθῦσ δὲ σιτούμενοι καὶ ἀκρόδρυα. πολλὴ δέ, ὡσ ὁρᾶτε, ἡ ὕλη, καὶ μὴν καὶ ἀμπέλουσ ἔχει πολλάσ, ἀφ’ ὧν ἡδύτατοσ οἶνοσ γεννᾶται· καὶ τὴν πηγὴν δὲ ἴσωσ εἴδετε καλλίστου καὶ ψυχροτάτου ὕδατοσ. εὐνὴν δὲ ἀπὸ τῶν φύλλων ποιούμεθα, καὶ πῦρ ἄφθονον καίομεν, καὶ ὄρνεα δὲ θηρεύομεν τὰ εἰσπετόμενα, καὶ ζῶντασ ἰχθῦσ ἀγρεύομεν ἐξιόντεσ ἐπὶ τὰ βραγχία τοῦ θηρίου, ἔνθα καὶ λουόμεθα, ὁπόταν ἐπιθυμήσωμεν. καὶ μὴν καὶ λίμνη οὐ πόρρω ἐστὶν σταδίων εἴκοσι τὴν περίμετρον, ἰχθῦσ ἔχουσα παντοδαπούσ, ἐν ^ καὶ νηχόμεθα καὶ πλέομεν ἐπὶ σκάφουσ μικροῦ, ὃ ἐγὼ ναυπηγησάμην. ἔτη δέ ἐστιν ἡμῖν τῆσ καταπόσεωσ ταῦτα ἑπτὰ καὶ εἴκοσι.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION