Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 31:

"Λεόντιχον ἀναζητήσων δέομαι γάρ τι αὐτῷ συγγενέσθαι. "ὑμεῖσ δὲ ἐπείπερ οὐχ; καὶ ἅμα λέγων ἐξῄειν. οἱ δὲ ἄσμενοι ἐλευθερίασ λαβόμενοι εἱστίων, ὡσ τὸ εἰκόσ, αὑτοὺσ καὶ ἐνεφοροῦντο τῶν ψευσμάτων. τοιαῦτά σοι, ὦ Φιλόκλεισ, παρὰ Εὐκράτει ἀκούσασ περίειμι νὴ τὸν Δία ὥσπερ οἱ τοῦ γλεύκουσ πιόντεσ ἐμπεφυσημένοσ τὴν γαστέρα ἐμέτου δεόμενοσ. ἡδέωσ δ’ ἄν ποθεν ἐπὶ πολλῷ ἐπριάμην ληθεδανόν τι φάρμακον ὧν ἤκουσα, ὡσ μή τι κακὸν ἐργάσηταί με ἡ μνήμη αὐτῶν ἐνοικουροῦσα· τέρατα γοῦν καὶ δαίμονασ καὶ Ἑκάτασ ὁρᾶν μοι δοκῶ.