Lucian, Phalaris, book 2 12:

(루키아노스, Phalaris, book 2 12:)

τίνοσ οὖν ἕνεκα μὴ ὡσ ἀεὶ μηδὲ ὡσ πάλαι τὰ περὶ τῶν ἀναθημάτων ποιήσωμεν; ἢ τί μεμφόμενοι τοῖσ παλαιοῖσ ἔθεσιν καινοτομήσωμεν; καὶ ὃ μηδὲ πώποτε, ἀφ’ οὗ τὴν πόλιν οἰκοῦμεν καὶ ὁ Πύθιοσ χρᾷ καὶ ὁ τρίπουσ φθέγγεται καὶ ἡ ἱέρεια ἐμπνεῖται, γεγένηται παρ’ ἡμῖν, νῦν καταστησώμεθα, κρίνεσθαι καὶ ἐξετάζεσθαι τοὺσ ἀνατιθέντασ; καὶ μὴν ἐξ ἐκείνου μὲν τοῦ παλαιοῦ ἔθουσ, τοῦ ἀνέδην καὶ πᾶσιν ἐξεῖναι, ὁρᾶτε ὅσων ἀγαθῶν ἐμπέπλησται τὸ ἱερόν, ἁπάντων ἀνατιθέντων καὶ ὑπὲρ τὴν ὑπάρχουσαν δύναμιν ἐνίων δωρουμένων τὸν θεόν.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION