Lucian, Phalaris, book 1 11:

(루키아노스, Phalaris, book 1 11:)

ταῦτα μὲν οὖν ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ἀπολελόγημαι ὑμῖν, ἀληθῆ καὶ δίκαια καὶ ἐπαίνου μᾶλλον, ὡσ ἐμαυτὸν πείθω, ἢ μίσουσ ἄξια. ὑπὲρ δὲ τοῦ ἀναθήματοσ καιρὸσ ὑμᾶσ ἀκοῦσαι ὅθεν καὶ ὅπωσ τὸν ταῦρον τοῦτον ἐκτησάμην, οὐκ ἐκδοὺσ αὐτὸσ τῷ ἀνδριαντοποιῷ ‐ μὴ γὰρ οὕτω μανείην, ὡσ τοιούτων ἐπιθυμῆσαι κτημάτων ‐ ἀλλὰ Περίλαοσ ἦν τισ ἡμεδαπόσ, χαλκεὺσ μὲν ἀγαθόσ, πονηρὸσ δὲ ἄνθρωποσ. οὗτοσ πάμπολυ τῆσ ἐμῆσ γνώμησ διημαρτηκὼσ ᾤετο χαριεῖσθαί μοι, εἰ καινήν τινα κόλασιν ἐπινοήσειεν, ὡσ ἐξ ἅπαντοσ κολάζειν ἐπιθυμοῦντι. καὶ δὴ κατασκευάσασ τὸν βοῦν ἧκέ μοι κομίζων κάλλιστον ἰδεῖν καὶ πρὸσ τὸ ἀκριβέστατον εἰκασμένον· κινήσεωσ γὰρ αὐτῷ καὶ μυκηθμοῦ ἔδει μόνον πρὸσ τὸ καὶ ἔμψυχον εἶναι δοκεῖν. ’ἰδὼν δὲ ἀνέκραγον εὐθύσ, ἄξιον τὸ κτῆμα τοῦ Πυθίου, πεμπτέοσ ὁ ταῦροσ τῷ θεῷ. ὁ δὲ Περίλαοσ παρεστώσ, Τί δ’ εἰ μάθοισ, ἔφη, τὴν σοφίαν τὴν ἐν αὐτῷ καὶ τὴν χρείαν ἣν παρέχεται; καὶ ἀνοίξασ ἅμα τὸν ταῦρον κατὰ τὰ νῶτα, Ἤν τινα, ἔφη, κολάζειν ἐθέλῃσ, ἐμβιβάσασ εἰσ τὸ μηχάνημα τοῦτο καὶ κατακλείσασ προστιθέναι μὲν τοὺσ αὐλοὺσ τούσδε πρὸσ τοὺσ μυξωτῆρασ τοῦ βοόσ, πῦρ δὲ ὑποκαίειν κελεύειν, καὶ ὁ μὲν οἰμώξεται καὶ βοήσεται ἀλήκτοισ ταῖσ ὀδύναισ ἐχόμενοσ, ἡ βοὴ δὲ διὰ τῶν αὐλῶν μέλη σοι ἀποτελέσει οἱᾶ λιγυρώτατα καὶ ἐπαυλήσει θρηνῶδεσ καὶ μυκήσεται γοερώτατον, ὡσ τὸν μὲν κολάζεσθαι, σὲ δὲ τέρπεσθαι μεταξὺ καταυλούμενον, ἐγὼ δὲ ὡσ τοῦτο ἤκουσα, ἐμυσάχθην τὴν κακομηχανίαν τοῦ ἀνδρὸσ καὶ τὴν ἐπίνοιαν ἐμίσησα τοῦ κατασκευάσματοσ καὶ οἰκείαν αὐτῷ τιμωρίαν ἐπέθηκα·

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION