Lucian, Phalaris, book 1 6:

(루키아노스, Phalaris, book 1 6:)

τί οὖν ἐγὼ μετὰ τοῦτο ἐποίησα; μεταστειλάμενοσ τοὺσ αἰτίουσ καὶ λόγου μεταδοὺσ αὐτοῖσ καὶ τοὺσ ἐλέγχουσ παραγαγὼν καὶ σαφῶσ ἐξελέγξασ ἕκαστα, ἐπεὶ μηδ’ αὐτοὶ ἔτι ἔξαρνοι ἦσαν, ἠμυνόμην ἀγανακτῶν τὸ πλέον οὐχ ὅτι ἐπεβεβουλεύμην, ἀλλ’ ὅτι μὴ εἰάθην ὑπ’ αὐτῶν ἐν ἐκείνῃ τῇ προαιρέσει μεῖναι, ἣν ἐξ ἀρχῆσ ἐνεστησάμην. καὶ τὸ ἀπ’ ἐκείνου φυλάττων μὲν ἐμαυτὸν διατελῶ, ἐκείνων δὲ τοὺσ ἀεὶ ἐπιβουλεύοντάσ μοι κολάζων. εἶθ’ οἱ ἄνθρωποι ἐμὲ τῆσ ὠμότητοσ αἰτιῶνται οὐκέτι λογιζόμενοι παρὰ ποτέρου ἡμῶν ἦν ἡ πρώτη τούτων ἀρχή, συνελόντεσ δὲ τἀν μέσῳ καὶ ἐφ’ οἷσ ἐκολάζοντο τὰσ τιμωρίασ αὐτὰσ ᾐτιῶντο καὶ τὰσ δοκούσασ ἐν αὐταῖσ ὠμότητασ, ὅμοιον ὡσ εἴ τισ παρ’ ὑμῖν ἱερόσυλόν τινα ἰδὼν ἀπὸ τῆσ πέτρασ ῥιπτόμενον ἃ μὲν ἐτόλμησε μὴ λογίζοιτο, ὡσ νύκτωρ ἐσ τὸ ἱερὸν παρῆλθε καὶ κατέσπασε τὰ ἀναθήματα καὶ τοῦ ξοάνου ἥψατο, κατηγοροίη δὲ ὑμῶν πολλὴν τὴν ἀγριότητα, ὅτι Ἕλληνέσ τε καὶ ἱεροὶ εἶναι λέγοντεσ ὑπεμείνατε ἄνθρωπον Ἕλληνα πλησίον τοῦ ἱεροῦ ‐ καὶ γὰρ οὐ πάνυ πόρρω τῆσ πόλεωσ εἶναι λέγεται ἡ πέτρα ‐ κολάσει τοιαύτῃ περιβαλεῖν. ἀλλ’, οἶμαι, αὐτοὶ καταγελάσεσθε, ἢν ταῦτα λέγῃ τισ καθ’ ὑμῶν, καὶ οἱ ἄλλοι πάντεσ ἐπαινέσονται ὑμῶν τὴν κατὰ τῶν ἀσεβούντων ὠμότητα.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION