Lucian, Patriae Encomium, (no name) 5:

χαίρουσι καὶ θεοὶ πατρίσι καὶ πάντα μέν, ὡσ εἰκόσ, ἐφορῶσι τὰ τῶν ἀνθρώπων, αὑτῶν ἡγούμενοι κτήματα πᾶσαν γῆν καὶ θάλασσαν, ἐφ’ ἧσ δὲ ἕκαστοσ αὐτῶν ἐγένετο, προτιμᾷ τῶν ἄλλων ἁπασῶν πόλεων. καὶ πόλεισ σεμνότεραι θεῶν πατρίδεσ καὶ νῆσοι θειότεραι παρ’ αἷσ ὑμνεῖται γένεσισ θεῶν. ἱερὰ γοῦν κεχαρισμένα ταῦτα νομίζεται τοῖσ θεοῖσ, ἐπειδὰν εἰσ τοὺσ οἰκείουσ ἕκαστοσ ἀφικόμενοσ· ἱερουργῇ τόπουσ. εἰ δὲ θεοῖσ τίμιον τὸ τῆσ πατρίδοσ ὄνομα,, πῶσ οὐκ ἀνθρώποισ γε πολὺ μᾶλλον;