헬라어 문장 검색 - Λυξιαν́Πατριαέ1́

(루키아노스, Patriae Encomium, (no name))

ὅτι μὲν οὐδὲν γλύκιον ἧσ πατρίδοσ, φθάνει προτεθρυλημένον. ἆρ’ οὖν ἥδιον μὲν οὐδέν, σεμνότερον δέ τι καὶ θειότερον ἄλλο; καὶ μὴν ὅσα σεμνὰ καὶ θεῖα νομίζουσιν ἄνθρωποι, τούτων πατρὶσ αἰτία καὶ διδάσκαλοσ, γεννησαμένη καὶ ἀναθρεψαμένη καὶ παιδευσαμένη. πόλεων μὲν οὖν μεγέθη καὶ λαμπρότητασ καὶ πολυτελείασ κατασκευῶν θαυμάζουσι πολλοί, πατρίδασ δὲ στέργουσι πάντεσ· καὶ τοσοῦτον οὐδεὶσ ἐξηπατήθη τῶν καὶ πάνυ κεκρατημένων ὑπὸ τῆσ κατὰ τὴν θέαν ἡδονῆσ, ὡσ ὑπὸ τῆσ ὑπερβολῆσ τῶν παρ’ ἄλλοισ θαυμάτων λήθην ποιήσασθαι τῆσ πατρίδοσ. ὅστισ μὲν οὖν σεμνύνεται πολίτησ ὢν εὐδαίμονοσ πόλεωσ, ἀγνοεῖν μοι δοκεῖ τίνα χρὴ τιμὴν ἀπονέμειν τῇ πατρίδι, καὶ ὁ τοιοῦτοσ δῆλόσ ἐστιν ἀχθόμενοσ ἄν, εἰ μετριωτέρασ ἔλαχε τῆσ πατρίδοσ·

ἐμοὶ δὲ ἥδιον αὐτὸ τιμᾶν τὸ τῆσ πατρίδοσ ὄνομα. πόλεισ μὲν γὰρ παραβαλεῖν πειρωμένῳ προσήκει μέγεθοσ ἐξετάζειν καὶ κάλλοσ καὶ τὴν τῶν ὠνίων ἀφθονίαν ὅπου δ’ αἱρ́εσίσ ἐστι πόλεων, οὐδεὶσ ἂν ἕλοιτο τὴν λαμπροτέραν ἐάσασ τὴν πατρίδα, ἀλλ’ εὔξαιτο μὲν ἂν εἶναι καὶ τὴν πατρίδα ταῖσ εὐδαίμοσι παραπλησίαν, ἕλοιτο δ’ ἂν τὴν ὁποιανοῦν. τὸ δ’ αὐτὸ τοῦτο καὶ οἱ δίκαιοι τῶν παίδων πράττουσιν καὶ οἱ χρηστοὶ τῶν πατέρων·

οὔτε γὰρ νέοσ καλὸσ κἀγαθὸσ ἄλλον ἂν προτιμήσαι τοῦ πατρὸσ οὔτε πατὴρ καταμελήσασ τοῦ παιδὸσ ἕτερον ἂν στέρξαι νέον, ἀλλὰ τοσοῦτόν γε οἱ πατέρεσ νικώμενοι προσνέμουσι τοῖσ παισίν, ὥστε καὶ κάλλιστοι καὶ μέγιστοι καὶ τοῖσ πᾶσιν ἄριστα κεκοσμημένοι οἱ παῖδεσ αὐτοῖσ εἶναι δοκοῦσιν. ὅστισ δὲ μὴ τοιοῦτόσ ἐστι δικαστὴσ πρὸσ τὸν υἱόν, οὐ δοκεῖ μοι πατρὸσ ὀφθαλμοὺσ ἔχειν. πατρίδοσ τοίνυν τὸ ὄνομα πρῶτον οἰκειότατον πάντων οὐδὲν γὰρ ὅ τι τοῦ πατρὸσ οἰκειότερον.

εἰ δέ τισ ἀπονέμει τῷ πατρὶ τὴν δικαίαν τιμήν, ὥσπερ καὶ ὁ νόμοσ καὶ ἡ φύσισ κελεύει, προσηκόντωσ ἂν τὴν πατρίδα προτιμήσαι· καὶ γὰρ ὁ πατὴρ αὐτὸσ τῆσ πατρίδοσ κτῆμα καὶ ὁ τοῦ πατρὸσ πατὴρ καὶ οἱ ἐκ τούτων οἰκεῖοι πάντεσ ἀνωτέρω, καὶ μέχρι θεῶν πατρῴων πρόεισιν ἀναβιβαζόμενον τὸ ὄνομα. χαίρουσι καὶ θεοὶ πατρίσι καὶ πάντα μέν, ὡσ εἰκόσ, ἐφορῶσι τὰ τῶν ἀνθρώπων, αὑτῶν ἡγούμενοι κτήματα πᾶσαν γῆν καὶ θάλασσαν, ἐφ’ ἧσ δὲ ἕκαστοσ αὐτῶν ἐγένετο, προτιμᾷ τῶν ἄλλων ἁπασῶν πόλεων.

καὶ πόλεισ σεμνότεραι θεῶν πατρίδεσ καὶ νῆσοι θειότεραι παρ’ αἷσ ὑμνεῖται γένεσισ θεῶν. ἱερὰ γοῦν κεχαρισμένα ταῦτα νομίζεται τοῖσ θεοῖσ, ἐπειδὰν εἰσ τοὺσ οἰκείουσ ἕκαστοσ ἀφικόμενοσ· ἱερουργῇ τόπουσ. εἰ δὲ θεοῖσ τίμιον τὸ τῆσ πατρίδοσ ὄνομα,, πῶσ οὐκ ἀνθρώποισ γε πολὺ μᾶλλον; καὶ γὰρ εἶδε τὸν ἥλιον πρῶτον ἕκαστοσ ἀπὸ τῆσ πατρίδοσ, ὡσ καὶ τοῦτον τὸν θεόν, εἰ καὶ κοινόσ ἐστιν, ἀλλ’ οὖν ἑκάστῳ νομίζεσθαι πατρῷον διὰ τὴν πρώτην ἀπὸ τοῦ τόπου θέαν καὶ φωνῆσ ἐνταῦθα ἤρξατο τὰ ἐπιχώρια πρῶτα λαλεῖν μανθάνων καὶ θεοὺσ ἐγνώρισεν.

εἰ δέ τισ τοιαύτησ ἔλαχε πατρίδοσ, ὡσ ἑτέρασ δεηθῆναι πρὸσ τὴν τῶν μειζόνων παιδείαν, ἀλλ’ οὖν ἐχέτω καὶ τούτων τῶν παιδευμάτων τῇ πατρίδι τὴν χάριν οὐ γὰρ ἂν ἐγνώρισεν οὐδὲ πόλεωσ ὄνομα μὴ διὰ τὴν πατρίδα πόλιν εἶναι μαθών. πάντα δέ, οἶμαι, παιδεύματα καὶ μαθήματα συλλέγουσιν ἄνθρωποι χρησιμωτέρουσ αὑτοὺσ ἀπὸ τούτων ταῖσ πατρίσι παρασκευάζοντεσ·

κτῶνται δὲ καὶ χρήματα φιλοτιμίασ ἕνεκεν τῆσ εἰσ τὰ κοινὰ τῆσ πατρίδοσ δαπανήματα. καὶ εἰκότωσ, οἶμαι δεῖ γὰρ οὐκ ἀχαρίστουσ εἶναι τοὺσ τῶν μεγίστων τυχόντασ εὐεργεσιῶν. ἀλλ’ εἰ τοῖσ καθ’ ἕνα τισ ἀπονέμει χάριν, ὥσπερ ἐστὶ δίκαιον, ἐπειδὰν εὖ πάθῃ πρόσ τινοσ, πολὺ μᾶλλον προσήκει τὴν πατρίδα τοῖσ καθήκουσιν ἀμείβεσθαι· κακώσεωσ μὲν γὰρ γονέων εἰσὶ νόμοι παρὰ ταῖσ πόλεσι, κοινὴν δὲ προσήκει πάντων μητέρα τὴν πατρίδα νομίζειν καὶ χαριστήρια τροφῶν ἀποδιδόναι καὶ τῆσ τῶν νόμων αὐτῶν γνώσεωσ. ὤφθη δ’ οὐδεὶσ οὕτωσ ἀμνήμων τῆσ πατρίδοσ, ὡσ ἐν ἄλλῃ πόλει γενόμενοσ ἀμελεῖν, ἀλλ’ οἳ τε κακοπραγοῦντεσ ἐν ταῖσ ἀποδημίαισ συνεχῶσ ἀνακαλοῦσιν ὡσ μέγιστον τῶν ἀγαθῶν ἡ πατρίσ, οἵ τε εὐδαιμονοῦντεσ, ἂν καὶ τὰ ἄλλα εὖ πράττωσιν, τοῦτο γοῦν αὐτοῖσ μέγιστον ἐνδεῖν νομίζουσιν τὸ μὴ τὴν πατρίδα οἰκεῖν, ἀλλὰ ξενιτεύειν ὄνειδοσ γὰρ τὸ τῆσ ξενιτείασ.

καὶ τοὺσ κατὰ τὸν τῆσ ἀποδημίασ χρόνον λαμπροὺσ γενομένουσ ἢ διὰ χρημάτων κτῆσιν ἢ διὰ τιμῆσ δόξαν ἢ διὰ παιδείασ μαρτυρίαν ἢ δι’ ἀνδρείασ ἔπαινον ἔστιν ἰδεῖν εἰσ τὴν πατρίδα πάντασ ἐπειγομένουσ, ὡσ οὐκ ἂν ἐν ἄλλοισ βελτίοσιν ἐπιδειξαμένουσ τὰ αὑτῶν καλά· καὶ τοσούτῳ γε μᾶλλον ἕκαστοσ σπεύδει λαβέσθαι τῆσ πατρίδοσ, ὅσῳπερ ἂν φαίνηται μειζόνων παρ’ ἄλλοισ ἠξιωμένοσ. ποθεινὴ μὲν οὖν καὶ νέοισ ἡ πατρίσ·

τοῖσ δὲ ἤδη γεγηρακόσιν ὅσῳ πλεῖον τοῦ φρονεῖν ἢ τοῖσ νέοισ μέτεστι, τοσούτῳ καὶ πλείων ἐγγίνεται πόθοσ τῆσ πατρίδοσ· ἕκαστοσ γοῦν τῶν γεγηρακότων καὶ σπεύδει καὶ εὔχεται καταλῦσαι τὸν βίον ἐπὶ τῆσ πατρίδοσ, ἵν’, ὅθεν ἤρξατο βιοῦν, ἐνταῦθα πάλιν καὶ τὸ σῶμα παρακατάθηται τῇ γῇ τῇ θρεψαμένῃ καὶ τῶν πατρῴων κοινωνήσῃ τάφων δεινὸν γὰρ ἑκάστῳ δοκεῖ ξενίασ ἁλίσκεσθαι καὶ μετὰ θάνατον, ἐν ἀλλοτρίᾳ κειμένῳ γῇ. ὅσον δὲ τῆσ εὐνοίασ τῆσ πρὸσ τὰσ πατρίδασ μέτεστιν τοῖσ ὡσ ἀληθῶσ γνησίοισ πολίταισ μάθοι τισ ἂν ἐκ τῶν αὐτοχθόνων οἱ μὲν γὰρ ἐπήλυδεσ καθάπερ νόθοι ῥᾳδίασ ποιοῦνται τὰσ μεταναστάσεισ, τὸ μὲν τῆσ πατρίδοσ ὄνομα μήτε εἰδότεσ μήτε στέργοντεσ, ἡγούμενοι δ’ ἁπανταχοῦ τῶν ἐπιτηδείων εὐπορήσειν, μέτρον εὐδαιμονίασ τὰσ τῆσ γαστρὸσ ἡδονὰσ τιθέμενοι.

οἷσ δὲ καὶ μήτηρ ἡ πατρίσ, ἀγαπῶσι τὴν γῆν ἐφ’ ἧσ ἐγένοντο καὶ ἐτράφησαν, κἂν ὀλίγην ἔχωσι, κἂν τραχεῖαν καὶ λεπτόγεων κἂν ἀπορῶσι τῆσ γῆσ ἐπαινέσαι τὴν ἀρετήν, τῶν γε ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ οὐκ ἀπορήσουσιν ἐγκωμίων. ἀλλὰ κἂν ἴδωσιν ἑτέρουσ σεμνυνομένουσ πεδίοισ ἀνειμένοισ καὶ λειμῶσι φυτοῖσ παντοδαποῖσ διειλημμένοισ, καὶ αὐτοὶ τῶν τῆσ πατρίδοσ ἐγκωμίων οὐκ ἐπιλανθάνονται, τὴν δὲ ἱπποτρόφον ὑπερορῶντεσ τὴν κουροτρόφον ἐπαινοῦσι. καὶ σπεύδει τισ εἰσ τὴν πατρίδα, κἂν νησιώτησ ᾖ, κἂν παρ’ ἄλλοισ εὐδαιμονεῖν δύνηται, καὶ διδομένην ἀθανασίαν οὐ προσήσεται, προτιμῶν τὸν ἐπὶ τῆσ πατρίδοσ τάφον, καὶ ὁ τῆσ πατρίδοσ αὐτῷ καπνὸσ λαμπρότεροσ ὀφθήσεται τοῦ παρ’ ἄλλοισ πυρόσ.

οὕτω δὲ ἄρα τίμιον εἶναι δοκεῖ παρὰ πᾶσιν ἡ πατρίσ, ὥστε καὶ τοὺσ πανταχοῦ νομοθέτασ ἴδοι τισ ἂν ἐπὶ τοῖσ μεγίστοισ ἀδικήμασιν ὡσ χαλεπωτάτην ἐπιβεβληκότασ τὴν φυγὴν τιμωρίαν.

καὶ οὐχ οἱ νομοθέται μὲν οὕτωσ ἔχουσιν, οἱ δὲ πιστευόμενοι τὰσ στρατηγίασ ἑτέρωσ, ἀλλ’ ἐν ταῖσ μάχαισ τὸ μέγιστόν ἐστι τῶν παραγγελμάτων τῶν τοῖσ παραταττομένοισ, ὡσ ὑπὲρ πατρίδοσ αὐτοῖσ ὁ πόλεμοσ, καὶ οὐδεὶσ ὅστισ ἂν ἀκούσασ τούτου κακὸσ εἶναι θέλῃ· ποιεῖ γὰρ τὸν δειλὸν ἀνδρεῖον τὸ τῆσ πατρίδοσ ὄνομα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lucian, Patriae Encomium, (no name)

(루키아노스, Patriae Encomium, (no name))

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION