Lucian, Muscae Encomium, (no name) 7:

(루키아노스, Muscae Encomium, (no name) 7:)

ὃ δὲ μέγιστον ἐν τῇ φύσει αὐτῶν ὑπάρχει, τοῦτο δὴ βούλομαι εἰπεῖν. καί μοι δοκεῖ ὁ Πλάτων μόνον αὐτὸ παριδεῖν ἐν τῷ περὶ ψυχῆσ καὶ ἀθανασίασ αὐτῆσ λόγῳ. ἀποθανοῦσα γὰρ μυῖα τέφρασ ἐπιχυθείσησ ἀνίσταται καὶ παλιγγενεσία τισ αὐτῇ καὶ βίοσ ἄλλοσ ἐξ ὑπαρχῆσ γίνεται, ὡσ ἀκριβῶσ πεπεῖσθαι πάντασ, ὅτι κἀκείνων ἀθάνατόσ ἐστιν ἡ ψυχή, εἴ γε καὶ ἀπελθοῦσα ἐπανέρχεται πάλιν καὶ γνωρίζει καὶ ἐπανίστησι τὸ σῶμα καὶ πέτεσθαι τὴν μυῖαν ποιεῖ, καὶ ἐπαληθεύει τὸν περὶ Ἑρμοτίμου τοῦ Κλαζομενίου μῦθον, ὅτι πολλάκισ ἀφιεῖσα αὐτὸν ἡ ψυχὴ ἀπεδήμει καθ’ ἑαυτήν, εἶτα ἐπανελθοῦσα ἐπλήρου αὖθισ τὸ σῶμα καὶ ἀνίστα τὸν Ἑρμότιμον.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION