Lucian, Hercules, Προλαλία. Ἡρακλῆς 4:

(루키아노스, Hercules, Προλαλία. Ἡρακλῆς 4:)

ταῦτ’ ἐγὼ μὲν ἐπὶ πολὺ εἱστήκειν ὁρῶν καὶ θαυμάζων καὶ ἀπορῶν καὶ ἀγανακτῶν Κελτὸσ δὲ τισ παρεστὼσ οὐκ ἀπαίδευτοσ τὰ ἡμέτερα, ὡσ ἔδειξεν ἀκριβῶσ Ἑλλάδα φωνὴν ἀφιείσ, φιλόσοφοσ, οἶμαι, τὰ ἐπιχώρια, Ἐγὼ σοι, ἔφη, ὦ ξένε, λύσω τῆσ γραφῆσ τὸ αἴνιγμα· πάνυ γὰρ ταραττομένῳ ἐοίκασ πρὸσ αὐτήν. τὸν λόγον ἡμεῖσ οἱ Κελτοὶ οὐχ ὥσπερ ὑμεῖσ οἱ Ἕλληνεσ Ἑρμῆν οἰόμεθα εἶναι, ἀλλ’ Ἡρακλεῖ αὐτὸν εἰκάζομεν, ὅτι παρὰ πολὺ τοῦ Ἑρμοῦ ἰσχυρότεροσ οὗτοσ. εἰ δὲ γέρων πεποίηται, μὴ θαυμάσῃσ· μόνοσ γὰρ ὁ λόγοσ ἐν γήρᾳ, φιλεῖ ἐντελῆ ἐπιδείκνυσθαι τὴν ἀκμήν, εἲ γε ἀληθῆ ὑμῶν οἱ ποιηταὶ λέγουσιν, ὅτι αἱ μὲν τῶν ὁπλοτέρων φρένεσ ἠερέθονται, τὸ δὲ γῆρασ ἔχει; τι λέξαι· τῶν νέων σοφώτερον. οὕτω γὲ τοι καὶ τοῦ Νέστοροσ ὑμῖν ἀπορρεῖ ἐκ τῆσ γλώττησ τὸ μέλι, καὶ οἱ ἀγορηταὶ τῶν Τρώων τὴν ὄπα ἀφιᾶσιν εὐανθῆ τινα λείρια γὰρ καλεῖται, εἴ γε μέμνημαι, τὰ ἄνθη.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION