Lucian, Dialogi Marini, menelaus and proteus, chapter 3

(루키아노스, Dialogi Marini, menelaus and proteus, chapter 3)

Ὁποίᾳ ἂν πέτρᾳ προσελθὼν ἁρμόσῃ τὰσ κοτύλασ καὶ προσφὺσ ἔχηται κατὰ τὰσ πλεκτάνασ, ἐκείνῃ ὅμοιον ἀπεργάζεται ἑαυτὸν καὶ μεταβάλλει τὴν χρόαν μιμούμενοσ τὴν πέτραν, ὡσ ἂν λάθῃ τοὺσ ἁλιέασ μὴ διαλλάττων μηδὲ φανερὸσ ὢν διὰ τοῦτο, ἀλλὰ ἐοικὼσ τῷ λίθῳ. Φασὶ ταῦτα· τὸ δὲ σὸν πολλῷ παραδοξότερον, ὦ Πρωτεῦ. Οὐκ οἶδα, ὦ Μενέλαε, τίνι ἂν ἄλλῳ πιστεύσειασ τοῖσ ἑαυτοῦ ὀφθαλμοῖσ ἀπιστῶν. Εἶδον· ἀλλὰ τὸ πρᾶγμα τεράστιον, ὁ αὐτὸσ πῦρ καὶ ὕδωρ.

상위

Dialogi Marini

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION