Lucian, Dialogi Marini, menelaus and proteus, chapter 1

(루키아노스, Dialogi Marini, menelaus and proteus, chapter 1)

Ἀλλὰ ὕδωρ μέν σε γίγνεσθαι, ὦ Πρωτεῦ, οὐκ ἀπίθανον, ἐνάλιόν γε ὄντα, καὶ δένδρον, ἔτι φορητόν, καὶ ἐσ λέοντα δὲ ὁπότε ἀλλαγείησ, ὅμωσ οὐδὲ τοῦτο ἔξω πίστεωσ· εἰ δὲ καὶ πῦρ γίγνεσθαι δυνατὸν ἐν θαλάττῃ οἰκοῦντα, τοῦτο πάνυ θαυμάζω καὶ ἀπιστῶ. Μὴ θαυμάσῃσ, ὦ Μενέλαε· γίγνομαι γάρ. Εἶδον καὶ αὐτόσ· ἀλλά μοι δοκεῖσ ‐ εἰρήσεται γὰρ πρὸσ σέ ‐ γοητείαν τινὰ προσάγειν τῷ πράγματι καὶ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἐξαπατᾶν τῶν ὁρώντων αὐτὸσ οὐδὲν τοιοῦτο γιγνόμενοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION