Lucian, (no name) 24:

ἐπεὶ δὲ Ἡρῴδησ ὁ πάνυ ἐπένθει τὸν Πολυδεύκη πρὸ ὡρ́ασ ἀποθανόντα καὶ ἠξίου ὄχημα ζεύγνυσθαι αὐτῷ καὶ ἵππουσ παρίστασθαι ὡσ ἀναβησομένῳ καὶ δεῖπνον παρασκευάζεσθαι, προσελθών, Παρὰ Πολυδεύκουσ, ἔφη, κομίζω σοὶ τινα ἐπιστολήν. ἡσθέντοσ δὲ ἐκείνου καὶ οἰηθέντοσ ὅτι κατὰ τὸ κοινὸν καὶ αὐτὸσ τοῖσ ἄλλοισ συντρέχει τῷ πάθει αὐτοῦ, καὶ εἰπόντοσ, Τί οὖν, ὦ Δημῶναξ, Πολυδεύκησ ἀξιοῖ; αἰτιᾶταί σε, ἔφη, ὅτι μὴ ἤδη πρὸσ αὐτὸν ἄπει.