Lucian, De Syria dea, (no name) 54:

θύουσιν δὲ βόασ ἄρσενάσ τε καὶ θήλεασ καὶ αἶγασ καὶ ὀί̈ασ. σύασ δὲ μοῦνον ἐναγέασ νομίζοντεσ οὔτε θύουσιν οὔτε σιτέονται. ἄλλοι δ’ οὐ σφέασ ἐναγέασ, ἀλλὰ ἱροὺσ νομίζουσιν. ὀρνίθων τε αὐτέοισι περιστερὴ δοκέει χρῆμα ἱρότατον καὶ οὐδὲ ψαύειν αὐτέων δικαιέουσιν· καὶ ἢν ἀέκοντεσ ἅψωνται, ἐναγέεσ ἐκείνην τὴν ἡμέρην εἰσί. τοὔνεκα δὲ αὐτέοισι σύννομοὶ τέ εἰσι καὶ ἐσ τὰ οἰκεῖα ἐσέρχονται καὶ τὰ πολλὰ ἐν γῇ νέμονται.