Lucian, Contemplantes, (no name) 12:

(루키아노스, Contemplantes, (no name) 12:)

εἰπέ μοι, ὦ Κροῖσε, οἰεί γάρ τι δεῖσθαι τῶν πλίνθων τούτων τὸν Πύθιον; νὴ Δί’· οὐ γάρ ἐστιν αὐτῷ ἐν Δελφοῖσ ἀνάθημα οὐδὲν τοιοῦτον. οὐκοῦν μακάριον οἰεί τὸν θεὸν ἀποφανεῖν εἰ κτήσαιτο σὺν τοῖσ ἄλλοισ καὶ πλίνθουσ χρυσᾶσ; πῶσ γὰρ οὔ; πολλήν μοι λέγεισ, ὦ Κροῖσε, πενίαν ἐν τῷ οὐρανῷ, εἰ ἐκ Λυδίασ μεταστέλλεσθαι τὸ ’χρυσίον δεήσει αὐτούσ, ἢν ἐπιθυμήσωσι. ποῦ γὰρ τοσοῦτοσ ἂν γίνοιτο χ; χρυσὸσ ὅσοσ παρ’ ἡμῖν; εἰπέ μοι, σίδηροσ δὲ φύεται ἐν Λυδίᾳ; οὐ πάνυ τι. τοῦ βελτίονοσ ἄρα ἐνδεεῖσ ἐστε. πῶσ ἀμείνων ὁ σίδηροσ χρυσίου; ἢν ἀποκρίνῃ μηδὲν ἀγανακτῶν, μάθοισ ἄν. ἐρώτα, ὦ Σόλων. πότεροι ἀμείνουσ, οἱ σώζοντέσ τινασ ἢ οἱ σωζόμενοι πρὸσ αὐτῶν; οἱ σώζοντεσ δηλαδή. ἆρ’ οὖν, ἢν Κῦροσ, ὡσ λογοποιοῦσι τινεσ, ἐπίῃ Λυδοῖσ, χρυσᾶσ μαχαίρασ σὺ ποιήσῃ τῷ στρατῷ, ἢ ὁ σίδηροσ ἀναγκαῖοσ τότε; ὁ σίδηροσ δῆλον ὅτι. καὶ εἴ γε τοῦτον μὴ παρασκευάσαιο, οἴχοιτο ἄν σοι ὁ χρυσὸσ ἐσ Πέρσασ αἰχμάλωτοσ. εὐφήμει, ἄνθρωπε. μὴ γένοιτο μὲν οὕτω ταῦτα· φαίνῃ δ’ οὖν ἀμείνω τοῦ χρυσοῦ τὸν σίδηρον ὁμολογῶν. οὐκοῦν καὶ τῷ θεῷ σιδηρᾶσ πλίνθουσ κελεύεισ ἀνατιθέναι με, τὸν δὲ χρυσὸν ὀπίσω αὖθισ ἀνακαλεῖν; οὐδὲ σιδήρου ἐκεῖνόσ γε δεήσεται, ἀλλ’ ἤν, τε χαλκὸν ἤν τε χρυσὸν ἀναθῇσ, ἄλλοισ μέν ποτε κτῆμα καὶ ἑρ́μαιον ἔσῃ ἀνατεθεικώσ, Φωκεῦσιν ἢ Βοιωτοῖσ ἢ Δελφοῖσ αὐτοῖσ ἤ τινι τυράννῳ ἢ λῃστῇ, τῷ δὲ θεῷ ὀλίγον μέλει τῶν σῶν χρυσοποιιῶν. ἀεὶ σύ μου τῷ πλούτῳ προσπολεμεῖσ καὶ φθονεῖσ.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION