Hyperides, Speeches, [Ἐπιτάφιοσ] 33:

οὐκ[οῦν ἄξιον εὐδαιμονί]ζειν αὐ[τοὺσ ἐπὶ τοσαύτῃ τι]μῇ; ἢ τίνε[σ]φοι λειἙλληντῶν πεπαρὰ πο[τῆσ] Φρυγῶν κ[ρατησάσησ στρα]τείασ ἐγ[κωμιασθήσεται; ] δὲ τῆσ ἐλτάτοισ εἅπασιν κ[αὶ λόγοισ καὶ ᾠ]δαῖσ ἐπα[ιν] [ἀμφό]τερα γὰρ επερὶ Λεωσ[θένουσ] καὶ τῶν τ[ελευτησάντων] ἐν τῷ πολ[έμῳ. εἰ μὲν γὰρ] ἡδονῆσ ἕν[εκεν μνημονεύ]ουσιν τὰσ τ[οιαύτασ καρ]τερίασ, τί γέ[νοιτ’ ἂν τοῖσ Ἕλ]λησιν ἥδι[ον ἢ ἔπαινοσ τῶν] τὴν ἐλευθερί[αν παρασκευα]σάντων ἀ[πὸ τῶν Μακεδό]νων;