Hyperides, Speeches, Κατὰ Φιλιππίδου

(히페레이데스, Speeches, Κατὰ Φιλιππίδου)

[ἐν] ἐλευθέρᾳ πό[λει τὰ τ]οῖσ τυράννοισ [συμφέρο]ντα πραττον[τ]ν εἰσ δουλεία[ν] καλῶ[ν πραγμάτων καὶ τῇ] πόλε[ι κ]αὶ τοῖσ Ἕλλησ[ιν αἴτι]οσ ἐγένετο. δεῖ χάρι[ν ἡμᾶ]σ ἀ[ποδιδ]όναι Ἀλεξ[άνοδ]ρῳ [διὰ τοὺ]σ τελευτή[σαντ]ασἐγὼ δὲ [οἶμ]αι ἐκεῖνοσ.

ἔπειθ’ [οὗτοι] ἐπεμβαίνουσιν τ[ῷ δή]μῳ ἐν ταῖσ ἀτυχ[ίαισ.

διό]περ καὶ πολὺ μᾶ[λλον ἄξι]οί εἰσιν μισεῖσθ[αι. ὥσ]περ γὰρ τὰ σώματ[α πλείσ]τησ ἐπ[ιμ]ελείασ ἐν [ταῖσ] ἀρρωσ[τί]αισ δεῖται, οὕτωσ καὶ [αἱ] πόλεισ πλείστησ θερ[απ]είασ ἐν ταῖσ ἀτυχίαισ δ[έο]ντ[αι]. [δη]μοκρ[ατία.

[δί]δωσιν ἕκαστοσ αὐτῶν, ὁ μὲν ἐν Θήβαισ, ὁ δ’ ἐν Τανάγρᾳ, ὁ δ’ ἐν τῇ ἐλευθεατα τῶν [ἀ]παλλαγέντα;

ἢ οὐκ εὔχεσθαι κα[ὶ τ]ἆλλα πάντα τὰ ἐν τῇ [Ἑλ]λάδι ἀνατραπῆναι, οἵ γ’ ἀπὸ τῶν ἀναιρουμένων πόλεων ἀπαρχὰσ [λα]μ[βά]νουσιν;

εὐτελὴσ τὸ σῶμα διὰ λεπτότητα.

κατηγορίασ ποιοῦνται, καὶ φανερὸν ποιοῦσιν ὅτι οὐδὲ τότε φίλοι ὄντεσ Λακεδαιμονίων ὑπὲρ ἐκείνων ἔλεγον, ἀλλὰ τὴν πόλιν μισοῦντεσ καὶ τοὺσ ἰσχύοντασ ἀ[εὶ] καθ’ ὑμῶν θεραπεύοντεσ.

ἐπεὶ δὲ νῦν ἡ ἐκείνων δύναμισ εἰσ [τοῦτ]ον μετέστη, τότε [δ]ὴ [κο]λακεύειν προείλον[το·

κ]αὶ Δημοκράτη[σ αὐτ]οῖσ ὁ Ἀφιδναῖοσ [ἀεὶ παρ]ακαθήμενοσ καὶον ἱστὰσ γελωτοπ[οιεῖ ἐ]πὶ τοῖσ τῆσ πόλεω[σ ἀ]τυχήμασιν, καὶ λο[ιδορεῖ]θ’ ὑμῖν μεθ’ ἡμέρα[ν ἐν τ]ῇ ἀγορᾷ, εἰσ ἑσπέρα[ν δὲ δε]ιπν[ή]σων ὡσ ὑμ[ᾶσ ἔ]ρχεται. καίτοι, ὦ Δημ[όκρα]τεσ, μόνῳ σοι οὐκ [ἔνι λέγ]ειν περὶ τοῦ δήμου [φλα]ῦρον οὐδέν· διὰ τί;

[ὅτι πρ]ῶτον μὲν οὐ παρ’ ἑτέρου σ’ ἔδει μαθεῖν ὅτι ὁ δῆμοσ χάριτασ ἀποδίδωσιν τοῖσ εὐεργέταισ, ἀλλὰ παρὰ σαυτοῦ· αὐτὸσ γὰρ ὑπὲρ ὧν ἕτεροι εὐεργέτησαν νῦν τὰσ τιμὰσ κομίζει. ἔπειθ’ ὅτι ἐν νόμῳ γράψασ ὁ δῆμοσ ἀπεῖπεν μήτε λέγειν ἐξεῖναι [μηδενὶ] κακῶσ Ἁρμόδιον καὶ Ἀρ[ισ]τογείτονα, μήτ’ ᾆσα[ι ἐ]πὶ τὰ κακίονα. ᾗ κ[αὶ] δεινόν ἐστιν [ε]ἰ τοὺσ μὲν σοὺσ προγόνουσ ὁ δῆμοσ οὐδὲ μεθυσθέντι ᾤετο δεῖν ἐξεῖναι κακῶσ εἰπεῖν, σὺ δὲ νήφων τὸν δῆμον κακ[ῶσ] λέγεισ. [Βρ]αχέα δ’ ἔτι πρὸσ ὑμᾶσ εἰπών, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, [καὶ] ἀναλογισάμενοσ, κα[ταβ]ήσομαι.

γραφὴ πα[ρα]νόμων ἐστὶν ὑπὲρ [ἧσ τ]ὴν ψῆφον μέλλετε [φέρ]ειν. τὸ δὲ ψήφισμα τὸ κρινόμενον ἔπαινοσ προέδρων. ὅτι δὲ προσήκει τοὺσ προέδρουσ κατὰ τοὺσ νόμουσ προεδρεύειν, οὗτοι δὲ παρὰ τοὺσ νόμουσ προηδρεύκασιν, αὐτῶν τῶν νόμων ἠκούετε ἀναγιγνωσκομένων. τὸ λοιπὸν ἤδη ἐστὶν παρ’ ὑμῖν·

δείξετε γὰρ πότερα τοὺσ παράνομα γράφοντασ τ[ιμ]ωρήσεσθε, ἢ τὰσ τοῖσ εὐε[ργέ]ταισ ἀποδεδειγμένασ [τι]μὰσ ταύτασ δώσετε [το]ῖσ ἐναντία τοῖσ νόμοι[σ πρ]οεδρεύουσιν, καὶ ταῦτα ὀμωμοκότεσ κατὰ τοὺσ νόμουσ ψηφιεῖσθαι. ἀλλὰ μὴν οὐδ’ ἐξαπατηθῆναι ὑμῖν ἔνεστιν ὑπὸ τοῦ λόγου αὐτῶν, ἂν φῶσιν ἀναγκαῖα εἶνα[ι τ]ῷ δήμῳ τὰ περὶ τῶν ἐπ[αίν]ων ψηφίζεσθαι· το[ὺσ γ]ὰρ προέδρουσ οὐκ ἔνεστιν εἰπεῖν ὡσ ἀνάγκη τισ ἦν στεφανῶσαι. πρὸ[σ δ]ὲ τούτοισ αὐτὸσ ὑμῖν ο[ὗ]τοσ ῥᾳδίαν πεποίηκ[εν] τὴν γνῶσιν·

ἔγραψεν γ[ὰρ] ὧν ἕνεκα ἐστεφάνω[σε]ν τοὺσ προέδρουσ, δι[κα]ιοσύνησ τε τῆσ εἰσ τὸν δ[ῆμ]ον τὸν Ἀθηναίων κα[ὶ δι]ότι κατὰ τοὺσ νόμο[υσ π]ροηδρεύκασιν. ἐπὶ δ[ὴ τ]αῦτ’ ἄγετ’ αὐτὸν ἀπολ[ογη]σόμενον, καὶ σύ, ὦ Φ[ιλι]ππίδη, δείξασ ἀληθῆ εἶναι τὰ περὶ τῶν προέδρων, ἃ ὑπέθου ἐν τῷ ψηφ[ίσ]ματι, ἀπόφευγε. εἰ δ’ ο[ἰεί] κορδακίζων καὶ γελ[ωτ]οποιῶν, ὅπερ ποι[εῖν] εἰώθασ, ἐπὶ τῶν δικαστη[ρί]ων ἀποφεύξεσθαι, ε[ὐήθ]ησ εἶ, ἢ παρὰ τούτ[ο]ισ συγγνώμην ἢ ἔ[λεόν] τινα παρὰ τὸ δίκαι[ον ὑπ]άρ[χ]ειν.

πολλοῦ γε δ[εῖ. οὐ γ]ὰρ ἀπέθου σαυτῷ εὔνοιαν παρὰ τῷ δήμῳ, ἀλλ’ ἑτέρωθι, οὐδὲ τοὺσ σῶσαί σε δυναμένουσ ᾤου δεῖν κολακεύειν, ἀλλὰ τοὺσ τῷ δήμῳ φοβεροὺσ ὄντασ. καὶ ἓν μὲν σῶμα ἀθάνατον ὑπ[είλη]φασ ἔσεσθαι, πόλεωσ δὲ τηλικαύτησ θάνατον κατέγνωσ, οὐδ’ ἐκεῖνο συνιδών, ὅτι τῶν μὲν τυράννων οὐδεὶσ πώποτε τελευτήσασ ἀνεβίωσεν, πόλεισ δὲ πολλαὶ ἄρδην ἀναιρεθεῖσαι πάλιν ἴσχυσαν.

οὐδὲ τὰ ἐπὶ τῶν τριάκοντα ἐλογίσασθε, οὐδ’ ὡσ καὶ τῶν ἐπιστρατευσάντων καὶ τῶν ἔνδοθεν συνεπιθεμένων αὐτῇ περιεγένετο, ἀλλὰ φανεροὶ ἐγένεσθε καιροφυλακοῦντεσ τὴν πόλιν εἴ ποτε δοθήσεται ἐξουσία λέγειν τι ἢ πράττειν κατὰ τοῦ δήμου. εἶτα περὶ καιρῶν αὐτίκα δὴ τολμήσετε λέγειν τοὺσ κατὰ τῆσ πόλεωσ καιροὺσ οὐ παραφυλάξαντεσ;

καὶ τὰ παιδία ἥκεισ ἔχων εἰσ τὸ δικαστήριον, καὶ ἀναβιβάσασ αὐτίκα δὴ ἀξιώσεισ ὑπὸ τούτων ἐλεεῖσθαι; ἀλλ’ οὐ δίκαιον· ὅτε γὰρ ἡ πόλισ ὑπὸ τῶν ἄλλων ᾠκτείρετο διὰ τὰ συμβάν[τα], τόθ’ ὑφ’ ὑμῶν ἐξυβρίζετο. καίτοι οὗτοι μὲν τὴν Ἑλλάδα σῴζειν προελόμενοι ἀνάξια τῶν φρονημάτων ἔπασχον, σὺ δὲ τὴν πόλιν εἰσ τὰσ ἐσχάτασ αἰσχύνασ ἀδίκωσ καθιστὰσ νυνὶ δικαίωσ τιμωρίασ τεύξῃ. διὰ τί γὰρ <ἂν> τούτου φείσαισθε;

πότερα διότι δημοτικόσ ἐστιν; ἀλλὰ ἴστ’ αὐτὸν τοῖσ μὲν τυράννοισ δουλεύειν προελόμενον, τῷ δὲ δήμῳ προστάττειν ἀξιοῦντα. ἀλλ’ ὅτι χρηστόσ; ἀλλὰ δὶσ αὐτοῦ ἀ[δικί]αν κατέγνωτε. ναί, ἀ[λλ]ὰ χρήσιμοσ· ἀλλ’ εἰ χρήσ[εσ]θε τῷ ὑφ’ ὑμῶν ὁμολ[ογ]ουμένωσ πονηρῷ [κρ]ιθέντι, ἢ κρίνειν κακῶσ δόξετε ἢ πονηρῶν [ἀν]θρώπων ἐπιθυμ[εῖν. ο]ὐκοῦν οὐκ ἄξιον τὰ [τούτ]ου ἀδικήματα αὐτ[οὺσ ἀν]αδέχεσθαι, ἀλλὰ [τ]ιμωρεῖ[σθ]αι τὸν ἀδικοῦν[τα]. καὶ ἂ[ν] ἄρα λέγῃ τισ ἀναβὰσ ὡσ δὶσ ἥλωκεν πρότερον παρανόμων, καὶ διὰ τοῦτο φῇ δεῖν ὑμᾶσ ἀποψηφίσασθαι, τοὐναντίον ποιεῖτε κατ’ ἀμφότερα.

πρῶτον μὲν ὅ[τι ε]ὐτύχημά ἐστιν τὸν ὁμολογουμένωσ τὰ παράνομα γράφοντα τὸ τρίτον κρινόμενον λαβεῖν· οὐ γὰρ ὥσπερ ἀγαθοῦ τινοσ φείδεσθαι προσήκει τούτου, ἀλλὰ τὴν ταχίστην ἀπηλλάχθαι, ὅσ γε τοῦ τρόπου δὶσ ἤδη ἐν ὑμῖν βάσανον δέδωκεν. ἔπειτα δέ, ὥσπερ τοῖσ τῶν ψευδομαρτυρίων δὶσ ἡλωκόσιν δεδώκατε ὑμεῖσ τὸ τρίτον μὴ μαρτυρεῖν μηδ’ οἷσ ἂν παραγένωνται, ἵνα μηδενὶ τῶν πολιτῶν ᾖ τὸ ὑμέτερον πλῆθοσ αἴτιον τοῦ ἠτιμῶσθαι, ἀλλ’ αὐ[τὸ]σ α[ὑ]τῷ, ἂν μὴ παύηται τὰ ψευδῆ μαρτυρῶν, οὕτω καὶ τοῖσ ἡλωκόσι παρανόμων ἔξεστιν μηκέτι γράφειν, εἰ δὲ μή, δῆλόν ἐστιν ὅτι ἰδίου τινὸσ ἕνεκα τοῦτο ποιοῦσιν·

ὥστε οὐκ οἴκτου οἱ τοιοῦτοι ἄξιοί εἰσιν, ἀλλὰ τιμωρίασ. ἵνα δὲ μὴ προθέμενοσ πρὸσ ἀμφορέα ὕδατοσ εἰπεῖν μακρολογῶ, ὁ μὲν γραμματεὺσ ὑμῖν ἀναγνώσεται τὴν γραφὴν πάλιν·

ὑμεῖσ δὲ τῶν τε κατηγορημένων μεμνημένοι καὶ τῶν νόμων ἀκούσαντεσ ἀναγιγνωσκομένων, τά τε δίκαια καὶ τὰ συμφέροντα ὑμῖν αὐτοῖσ ψηφίζεσθε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION