Hyperides, Speeches, Κατὰ Φιλιππίδου? 10:

ἐπεὶ δὲ νῦν ἡ ἐκείνων δύναμις εἰς [τοῦτ]ον μετέστη, τότε [δ]ὴ [κο]λακεύειν προείλον[το: κ]αὶ Δημοκράτη[ς αὐτ]οῖς ὁ Ἀφιδναῖος [ἀεὶ παρ]ακαθήμενος καὶον ἱστὰς γελωτοπ[οιεῖ ἐ]πὶ τοῖς τῆς πόλεω[ς ἀ]τυχήμασιν, καὶ λο[ιδορεῖ]θ ὑμῖν μεθ ἡμέρα[ν ἐν τ]ῇ ἀγορᾷ, εἰς ἑσπέρα[ν δὲ δε]ιπν[ή]σων ὡς ὑμ[ᾶς ἔ]ρχεται. καίτοι, ὦ Δημ[όκρα]τες, μόνῳ σοι οὐκ [ἔνι λέγ]ειν περὶ τοῦ δήμου [φλα]ῦρον οὐδέν: