Hyperides, Speeches, Κατὰ Φιλιππίδου 10:

ἐπεὶ δὲ νῦν ἡ ἐκείνων δύναμισ εἰσ [τοῦτ]ον μετέστη, τότε [δ]ὴ [κο]λακεύειν προείλον[το· κ]αὶ Δημοκράτη[σ αὐτ]οῖσ ὁ Ἀφιδναῖοσ [ἀεὶ παρ]ακαθήμενοσ καὶον ἱστὰσ γελωτοπ[οιεῖ ἐ]πὶ τοῖσ τῆσ πόλεω[σ ἀ]τυχήμασιν, καὶ λο[ιδορεῖ]θ’ ὑμῖν μεθ’ ἡμέρα[ν ἐν τ]ῇ ἀγορᾷ, εἰσ ἑσπέρα[ν δὲ δε]ιπν[ή]σων ὡσ ὑμ[ᾶσ ἔ]ρχεται. καίτοι, ὦ Δημ[όκρα]τεσ, μόνῳ σοι οὐκ [ἔνι λέγ]ειν περὶ τοῦ δήμου [φλα]ῦρον οὐδέν·