헬라어 문장 검색 - ΗψπερίΣπεεξηέ3́

(히페레이데스, Speeches, Κατὰ Φιλιππίδου)

[ἐν] ἐλευθέρᾳ πό[λει τὰ τ]οῖσ τυράννοισ [συμφέρο]ντα πραττον[τ]ν εἰσ δουλεία[ν] καλῶ[ν πραγμάτων καὶ τῇ] πόλε[ι κ]αὶ τοῖσ Ἕλλησ[ιν αἴτι]οσ ἐγένετο. δεῖ χάρι[ν ἡμᾶ]σ ἀ[ποδιδ]όναι Ἀλεξ[άνοδ]ρῳ [διὰ τοὺ]σ τελευτή[σαντ]ασἐγὼ δὲ [οἶμ]αι ἐκεῖνοσ.

ἔπειθ’ [οὗτοι] ἐπεμβαίνουσιν τ[ῷ δή]μῳ ἐν ταῖσ ἀτυχ[ίαισ.

διό]περ καὶ πολὺ μᾶ[λλον ἄξι]οί εἰσιν μισεῖσθ[αι. ὥσ]περ γὰρ τὰ σώματ[α πλείσ]τησ ἐπ[ιμ]ελείασ ἐν [ταῖσ] ἀρρωσ[τί]αισ δεῖται, οὕτωσ καὶ [αἱ] πόλεισ πλείστησ θερ[απ]είασ ἐν ταῖσ ἀτυχίαισ δ[έο]ντ[αι]. [δη]μοκρ[ατία.

[δί]δωσιν ἕκαστοσ αὐτῶν, ὁ μὲν ἐν Θήβαισ, ὁ δ’ ἐν Τανάγρᾳ, ὁ δ’ ἐν τῇ ἐλευθεατα τῶν [ἀ]παλλαγέντα;

ἢ οὐκ εὔχεσθαι κα[ὶ τ]ἆλλα πάντα τὰ ἐν τῇ [Ἑλ]λάδι ἀνατραπῆναι, οἵ γ’ ἀπὸ τῶν ἀναιρουμένων πόλεων ἀπαρχὰσ [λα]μ[βά]νουσιν;

εὐτελὴσ τὸ σῶμα διὰ λεπτότητα.

κατηγορίασ ποιοῦνται, καὶ φανερὸν ποιοῦσιν ὅτι οὐδὲ τότε φίλοι ὄντεσ Λακεδαιμονίων ὑπὲρ ἐκείνων ἔλεγον, ἀλλὰ τὴν πόλιν μισοῦντεσ καὶ τοὺσ ἰσχύοντασ ἀ[εὶ] καθ’ ὑμῶν θεραπεύοντεσ.

ἐπεὶ δὲ νῦν ἡ ἐκείνων δύναμισ εἰσ [τοῦτ]ον μετέστη, τότε [δ]ὴ [κο]λακεύειν προείλον[το·

κ]αὶ Δημοκράτη[σ αὐτ]οῖσ ὁ Ἀφιδναῖοσ [ἀεὶ παρ]ακαθήμενοσ καὶον ἱστὰσ γελωτοπ[οιεῖ ἐ]πὶ τοῖσ τῆσ πόλεω[σ ἀ]τυχήμασιν, καὶ λο[ιδορεῖ]θ’ ὑμῖν μεθ’ ἡμέρα[ν ἐν τ]ῇ ἀγορᾷ, εἰσ ἑσπέρα[ν δὲ δε]ιπν[ή]σων ὡσ ὑμ[ᾶσ ἔ]ρχεται. καίτοι, ὦ Δημ[όκρα]τεσ, μόνῳ σοι οὐκ [ἔνι λέγ]ειν περὶ τοῦ δήμου [φλα]ῦρον οὐδέν· διὰ τί;

[ὅτι πρ]ῶτον μὲν οὐ παρ’ ἑτέρου σ’ ἔδει μαθεῖν ὅτι ὁ δῆμοσ χάριτασ ἀποδίδωσιν τοῖσ εὐεργέταισ, ἀλλὰ παρὰ σαυτοῦ· αὐτὸσ γὰρ ὑπὲρ ὧν ἕτεροι εὐεργέτησαν νῦν τὰσ τιμὰσ κομίζει. ἔπειθ’ ὅτι ἐν νόμῳ γράψασ ὁ δῆμοσ ἀπεῖπεν μήτε λέγειν ἐξεῖναι [μηδενὶ] κακῶσ Ἁρμόδιον καὶ Ἀρ[ισ]τογείτονα, μήτ’ ᾆσα[ι ἐ]πὶ τὰ κακίονα. ᾗ κ[αὶ] δεινόν ἐστιν [ε]ἰ τοὺσ μὲν σοὺσ προγόνουσ ὁ δῆμοσ οὐδὲ μεθυσθέντι ᾤετο δεῖν ἐξεῖναι κακῶσ εἰπεῖν, σὺ δὲ νήφων τὸν δῆμον κακ[ῶσ] λέγεισ. [Βρ]αχέα δ’ ἔτι πρὸσ ὑμᾶσ εἰπών, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, [καὶ] ἀναλογισάμενοσ, κα[ταβ]ήσομαι.

γραφὴ πα[ρα]νόμων ἐστὶν ὑπὲρ [ἧσ τ]ὴν ψῆφον μέλλετε [φέρ]ειν. τὸ δὲ ψήφισμα τὸ κρινόμενον ἔπαινοσ προέδρων. ὅτι δὲ προσήκει τοὺσ προέδρουσ κατὰ τοὺσ νόμουσ προεδρεύειν, οὗτοι δὲ παρὰ τοὺσ νόμουσ προηδρεύκασιν, αὐτῶν τῶν νόμων ἠκούετε ἀναγιγνωσκομένων. τὸ λοιπὸν ἤδη ἐστὶν παρ’ ὑμῖν·

δείξετε γὰρ πότερα τοὺσ παράνομα γράφοντασ τ[ιμ]ωρήσεσθε, ἢ τὰσ τοῖσ εὐε[ργέ]ταισ ἀποδεδειγμένασ [τι]μὰσ ταύτασ δώσετε [το]ῖσ ἐναντία τοῖσ νόμοι[σ πρ]οεδρεύουσιν, καὶ ταῦτα ὀμωμοκότεσ κατὰ τοὺσ νόμουσ ψηφιεῖσθαι. ἀλλὰ μὴν οὐδ’ ἐξαπατηθῆναι ὑμῖν ἔνεστιν ὑπὸ τοῦ λόγου αὐτῶν, ἂν φῶσιν ἀναγκαῖα εἶνα[ι τ]ῷ δήμῳ τὰ περὶ τῶν ἐπ[αίν]ων ψηφίζεσθαι· το[ὺσ γ]ὰρ προέδρουσ οὐκ ἔνεστιν εἰπεῖν ὡσ ἀνάγκη τισ ἦν στεφανῶσαι. πρὸ[σ δ]ὲ τούτοισ αὐτὸσ ὑμῖν ο[ὗ]τοσ ῥᾳδίαν πεποίηκ[εν] τὴν γνῶσιν·

ἔγραψεν γ[ὰρ] ὧν ἕνεκα ἐστεφάνω[σε]ν τοὺσ προέδρουσ, δι[κα]ιοσύνησ τε τῆσ εἰσ τὸν δ[ῆμ]ον τὸν Ἀθηναίων κα[ὶ δι]ότι κατὰ τοὺσ νόμο[υσ π]ροηδρεύκασιν. ἐπὶ δ[ὴ τ]αῦτ’ ἄγετ’ αὐτὸν ἀπολ[ογη]σόμενον, καὶ σύ, ὦ Φ[ιλι]ππίδη, δείξασ ἀληθῆ εἶναι τὰ περὶ τῶν προέδρων, ἃ ὑπέθου ἐν τῷ ψηφ[ίσ]ματι, ἀπόφευγε. εἰ δ’ ο[ἰεί] κορδακίζων καὶ γελ[ωτ]οποιῶν, ὅπερ ποι[εῖν] εἰώθασ, ἐπὶ τῶν δικαστη[ρί]ων ἀποφεύξεσθαι, ε[ὐήθ]ησ εἶ, ἢ παρὰ τούτ[ο]ισ συγγνώμην ἢ ἔ[λεόν] τινα παρὰ τὸ δίκαι[ον ὑπ]άρ[χ]ειν.

πολλοῦ γε δ[εῖ. οὐ γ]ὰρ ἀπέθου σαυτῷ εὔνοιαν παρὰ τῷ δήμῳ, ἀλλ’ ἑτέρωθι, οὐδὲ τοὺσ σῶσαί σε δυναμένουσ ᾤου δεῖν κολακεύειν, ἀλλὰ τοὺσ τῷ δήμῳ φοβεροὺσ ὄντασ. καὶ ἓν μὲν σῶμα ἀθάνατον ὑπ[είλη]φασ ἔσεσθαι, πόλεωσ δὲ τηλικαύτησ θάνατον κατέγνωσ, οὐδ’ ἐκεῖνο συνιδών, ὅτι τῶν μὲν τυράννων οὐδεὶσ πώποτε τελευτήσασ ἀνεβίωσεν, πόλεισ δὲ πολλαὶ ἄρδην ἀναιρεθεῖσαι πάλιν ἴσχυσαν.

οὐδὲ τὰ ἐπὶ τῶν τριάκοντα ἐλογίσασθε, οὐδ’ ὡσ καὶ τῶν ἐπιστρατευσάντων καὶ τῶν ἔνδοθεν συνεπιθεμένων αὐτῇ περιεγένετο, ἀλλὰ φανεροὶ ἐγένεσθε καιροφυλακοῦντεσ τὴν πόλιν εἴ ποτε δοθήσεται ἐξουσία λέγειν τι ἢ πράττειν κατὰ τοῦ δήμου. εἶτα περὶ καιρῶν αὐτίκα δὴ τολμήσετε λέγειν τοὺσ κατὰ τῆσ πόλεωσ καιροὺσ οὐ παραφυλάξαντεσ;

καὶ τὰ παιδία ἥκεισ ἔχων εἰσ τὸ δικαστήριον, καὶ ἀναβιβάσασ αὐτίκα δὴ ἀξιώσεισ ὑπὸ τούτων ἐλεεῖσθαι; ἀλλ’ οὐ δίκαιον· ὅτε γὰρ ἡ πόλισ ὑπὸ τῶν ἄλλων ᾠκτείρετο διὰ τὰ συμβάν[τα], τόθ’ ὑφ’ ὑμῶν ἐξυβρίζετο. καίτοι οὗτοι μὲν τὴν Ἑλλάδα σῴζειν προελόμενοι ἀνάξια τῶν φρονημάτων ἔπασχον, σὺ δὲ τὴν πόλιν εἰσ τὰσ ἐσχάτασ αἰσχύνασ ἀδίκωσ καθιστὰσ νυνὶ δικαίωσ τιμωρίασ τεύξῃ. διὰ τί γὰρ <ἂν> τούτου φείσαισθε;

πότερα διότι δημοτικόσ ἐστιν; ἀλλὰ ἴστ’ αὐτὸν τοῖσ μὲν τυράννοισ δουλεύειν προελόμενον, τῷ δὲ δήμῳ προστάττειν ἀξιοῦντα. ἀλλ’ ὅτι χρηστόσ; ἀλλὰ δὶσ αὐτοῦ ἀ[δικί]αν κατέγνωτε. ναί, ἀ[λλ]ὰ χρήσιμοσ· ἀλλ’ εἰ χρήσ[εσ]θε τῷ ὑφ’ ὑμῶν ὁμολ[ογ]ουμένωσ πονηρῷ [κρ]ιθέντι, ἢ κρίνειν κακῶσ δόξετε ἢ πονηρῶν [ἀν]θρώπων ἐπιθυμ[εῖν. ο]ὐκοῦν οὐκ ἄξιον τὰ [τούτ]ου ἀδικήματα αὐτ[οὺσ ἀν]αδέχεσθαι, ἀλλὰ [τ]ιμωρεῖ[σθ]αι τὸν ἀδικοῦν[τα]. καὶ ἂ[ν] ἄρα λέγῃ τισ ἀναβὰσ ὡσ δὶσ ἥλωκεν πρότερον παρανόμων, καὶ διὰ τοῦτο φῇ δεῖν ὑμᾶσ ἀποψηφίσασθαι, τοὐναντίον ποιεῖτε κατ’ ἀμφότερα.

πρῶτον μὲν ὅ[τι ε]ὐτύχημά ἐστιν τὸν ὁμολογουμένωσ τὰ παράνομα γράφοντα τὸ τρίτον κρινόμενον λαβεῖν· οὐ γὰρ ὥσπερ ἀγαθοῦ τινοσ φείδεσθαι προσήκει τούτου, ἀλλὰ τὴν ταχίστην ἀπηλλάχθαι, ὅσ γε τοῦ τρόπου δὶσ ἤδη ἐν ὑμῖν βάσανον δέδωκεν. ἔπειτα δέ, ὥσπερ τοῖσ τῶν ψευδομαρτυρίων δὶσ ἡλωκόσιν δεδώκατε ὑμεῖσ τὸ τρίτον μὴ μαρτυρεῖν μηδ’ οἷσ ἂν παραγένωνται, ἵνα μηδενὶ τῶν πολιτῶν ᾖ τὸ ὑμέτερον πλῆθοσ αἴτιον τοῦ ἠτιμῶσθαι, ἀλλ’ αὐ[τὸ]σ α[ὑ]τῷ, ἂν μὴ παύηται τὰ ψευδῆ μαρτυρῶν, οὕτω καὶ τοῖσ ἡλωκόσι παρανόμων ἔξεστιν μηκέτι γράφειν, εἰ δὲ μή, δῆλόν ἐστιν ὅτι ἰδίου τινὸσ ἕνεκα τοῦτο ποιοῦσιν·

ὥστε οὐκ οἴκτου οἱ τοιοῦτοι ἄξιοί εἰσιν, ἀλλὰ τιμωρίασ. ἵνα δὲ μὴ προθέμενοσ πρὸσ ἀμφορέα ὕδατοσ εἰπεῖν μακρολογῶ, ὁ μὲν γραμματεὺσ ὑμῖν ἀναγνώσεται τὴν γραφὴν πάλιν·

ὑμεῖσ δὲ τῶν τε κατηγορημένων μεμνημένοι καὶ τῶν νόμων ἀκούσαντεσ ἀναγιγνωσκομένων, τά τε δίκαια καὶ τὰ συμφέροντα ὑμῖν αὐτοῖσ ψηφίζεσθε.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Hyperides, Speeches, Κατὰ Φιλιππίδου

(히페레이데스, Speeches, Κατὰ Φιλιππίδου)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION