Hyperides, Speeches, Υπὲρ Λυκόφρονος 2?

[τοῦτο]ν δι[ο]ρῦξαι τὸν [τοῖχο]ν τῆ[ς] πρὸς τὴν [ἄνθρ]ωπον ὁμιλίας [ἕνε]κεν οὐδαμῶς [πιθ]ανόν ἐστιν. [τί πρὸς] αὐτὸν τ[αύτας] διενεχ[θῆναι ἔδει], ὃν φιλο[φρονέστερον] δὴ τῆς [δεσποίνης] προσφε[ρομένης αὐ]τῷ τίσιν οὖν τεκμ[η]ρίοις χρησάμε[νος] τούτους κελεύ[ει] καταδικάζειν· οὔτε γὰ[ρ] ὡς <πρὸς> τοὺς πρότερον αὐτῷ λειτουργοῦντας καὶ πᾶν ὅ τι κελεύ[οι] προθύμως ὑπομένοντας διηνέχθη δεδήλωκεν, οὔθ ὅτι γενομένης πρὸς αὐτὸν ἁψιμαχίας ἐκεῖνοι τὴν χρείαν [ἀ]πείπαντο, ὅθεν ὁ Λυκόφρων ἐπὶ τὸ τὸν τοῖχον διορῦξαι κατηπ[είχθ]η, μηκέτι <τῶν> σω[μ]άτων [ὁ]μοίως τε σθαι οὐκ ἂν διώρυξε τὸν τοῖχον. πό[θ]εν γὰρ ἄνθρωπος [μ]ηδὲν κατεπειγό[μ]ενος ἀλλ ἔχων τὴν [ἐ]ξουσίαν καὶ τὰ παρ ἐκείνης εἰδέναι καὶ τὰ παρ αὑτοῦ λέγειν [κ]αὶ καὶ το[ύτῳ οὐδέ]ποθ ὁ Χρ τὴν οἰκίαν ἀπ[εῖπεν]. καὶ μὴν ἀδυν[άτο]υ γε εἶχεν τάξιν τὸ τὰς θεραπαίνας αὐτῆς πρὸς τοῦτον διαφέρεσθαι. τίς γὰρ ἂν οὕτως ἐγενήθη θρασεῖα ὥστε ἢ τὰ παρὰ τούτου ῥηθέντα ἢ τὰ παρ ἐκείνης πρὸς τοῦτον πα[ρα]σιωπῆσαι τῆς ἰδίας ἔχθρας [ἕν]εκα· πρό[χ]ει[ρος δὲ] ἦν ὁ κίν[δυνος εἰ μ]ὲν γὰρ ἅπερ οὗτοι π[ρούθεν]το. νῦν δὲ ἐκ[ε]ῖν[ο]ν μὲν ἑώρων κα[θ] ὑπερβολὴν ἀσθ[ε]νῶς διακείμενον, ταύτην δὲ τ[ὴν τ]ῆς ο[ἰ]κίας μ[έ]λλουσαν κυριεύε[ι]ν πολὺ πρὸ ὀφθαλμῶν ἀνελάμβανον, μὴ παθόντος τι τούτου τιμωρίαν ὑποσχῶσιν ὧν ἀντέπ[ρα]ξαν. οὔκουν οὔτ[ε δ]ι<ο>ρυχθῆναι τὸν τοῖχον ὑπὸ τούτου πιθανόν, οὔτε εἰώθει, καθάπ[ε]ρ λέγει, ταῖς θεραπαίναις διαλέγεσθαι. τ[ίνος] γὰρ ἕνεκεν· χ[ρῆ]τ[α]ι νὴ Δία, ταῖ[ς τῶν] κηδεστῶν μ[αρτυ]ρίαις Ἀνασχέτ[ου] καὶ Θεομνήστ[ου καὶ] Κρίτωνος, ἃς καλῶς ἔχον ἐστίν, ὦ ἄ[ν]δρες δικασταί, μ[ὴ] παρέρ[γως] ἐξετ[άς]αι.

τὴν [γὰ]ρ ὅλη[ν κα]τηγορί[αν] ἐκ το [τ]ῷ Χα[ρίπ]πῳ τὴν [ἀ]δελφὴ[ν ε]ἰς [Ὀ]λυ[μπίαν] ἀποδημῆσα[ι] τὸν Δ[ι]ώξιππ[ο]ν στεφανώς[ο]ντα τὴν πόλιν.