Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xix.

(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xix.)

Τὰ μὲν ἐσ τὴν δίαιταν αὐτῶν οὕτωσ ἔχει καὶ τοὺσ νόμουσ‧ περὶ δὲ τῶν ὡρέων καὶ τῆσ μορφῆσ, ὅτι πολὺ ἀπήλλακται τῶν λοιπῶν ἀνθρώπων τὸ Σκυθικὸν γένοσ καὶ ἐοίκεν αὐτὸ ἑωυτῷ ὥσπερ τὸ Αἰγύπτιον καὶ ἥκιστα πολύγονόν ἐστι, καὶ ἡ χώρη ἐλάχιστα θηρία τρέφει κατὰ μέγεθοσ καὶ πλῆθοσ. κεῖται γὰρ ὑπ’ αὐτῇσι τῇσιν ἄρκτοισ καὶ τοῖσ ὄρεσι τοῖσ Ῥιπαίοισιν, ὅθεν ὁ βορέησ πνεῖ. ὅ τε ἥλιοσ τελευτῶν ἐγγύτατα γίνεται, ὁκόταν ἐπὶ τὰσ θερινὰσ ἔλθῃ περιόδουσ, καὶ τότε ὀλίγον χρόνον θερμαίνει καὶ οὐ σφόδρα‧ τὰ δὲ πνεύματα τὰ ἀπὸ τῶν θερμῶν πνέοντα οὐκ ἀφικνεῖται, ἢν μὴ ὀλιγάκισ καὶ ἀσθενέα, ἀλλ’ ἀπὸ τῶν ἄρκτων αἰεὶ πνέουσι πνεύματα ψυχρὰ ἀπό τε χιόνοσ καὶ κρυστάλλου καὶ ὑδάτων πολλῶν. οὐδέποτε δὲ τὰ ὄρεα ἐκλείπει‧ ἀπὸ τούτων δὲ δυσοίκητά ἐστιν. ἠήρ τε κατέχει πολὺσ τῆσ ἡμέρησ τὰ πεδία, καὶ ἐν τούτοισι διαιτεῦνται‧ ὥστε τὸν μὲν χειμῶνα αἰεὶ εἶναι, τὸ δὲ θέροσ ὀλίγασ ἡμέρασ καὶ ταύτασ μὴ λίην. μετέωρα γὰρ τὰ πεδία καὶ ψιλὰ καὶ οὐκ ἐστεφάνωνται ὄρεσιν, ἀλλ’ ἢ ἀνάντεα ἀπὸ τῶν ἄρκτων‧ αὐτόθι καὶ τὰ θηρία οὐ γίνεται μεγάλα, ἀλλ’ οἱᾶ́ τέ ἐστιν ὑπὸ γῆν σκεπάζεσθαι. ὁ γὰρ χειμὼν κωλύει καὶ τῆσ γῆσ ἡ ψιλότησ, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλέη οὐδὲ σκέπη. αἱ δὲ μεταβολαὶ τῶν ὡρέων οὔκ εἰσι μεγάλαι οὐδὲ ἰσχυραί, ἀλλ’ ὁμοῖαι καὶ ὀλίγον μεταλλάσσουσαι‧ διότι καὶ τὰ εἴδεα ὁμοῖοι αὐτοὶ ἑωυτοῖσ εἰσι σίτῳ τε χρεώμενοι αἰεὶ ὁμοίῳ ἐσθῆτί τε τῇ αὐτῇ καὶ θέρεοσ καὶ χειμῶνοσ, τόν τε ἠέρα ὑδατεινὸν ἕλκοντεσ καὶ παχύν, τά τε ὕδατα πίνοντεσ ἀπὸ χιόνοσ καὶ παγετῶν, τοῦ τε ταλαιπώρου ἀπεόντεσ. οὐ γὰρ οἱο͂́ν τε τὸ σῶμα ταλαιπωρεῖσθαι οὐδὲ τὴν ψυχήν, ὅκου μεταβολαὶ μὴ γίνονται ἰσχυραί. διὰ ταύτασ τὰσ ἀνάγκασ τὰ εἴδεα αὐτῶν παχέα ἐστὶ καὶ σαρκώδεα καὶ ἄναρθρα καὶ ὑγρὰ καὶ ἄτονα, αἵ τε κοιλίαι ὑγρόταται πασέων κοιλιῶν αἱ κάτω. οὐ γὰρ οἱο͂́ν τε νηδὺν ἀναξηραίνεσθαι ἐν τοιαύτῃ χώρῃ καὶ φύσει καὶ ὡρ́ησ καταστάσει, ἀλλὰ διὰ πιμελήν τε καὶ ψιλὴν τὴν σάρκα τά †τε† εἴδεα ἐοίκεν ἀλλήλοισι τά τε ἄρσενα τοῖσ ἄρσεσι καὶ τὰ θήλεα τοῖσ θήλεσι. τῶν γὰρ ὡρέων παραπλησίων ἐουσέων φθοραὶ οὐκ ἐγγίνονται οὐδὲ κακώσιεσ ἐν τῇ τοῦ γόνου συμπήξει, ἢν μή τινοσ ἀνάγκησ βιαίου τύχῃ ἢ νούσου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION