Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xv.

(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xv.)

Περὶ μὲν οὖν τούτων οὕτωσ ἔχειν μοι δοκεῖ. περὶ δὲ τῶν ἐν Φάσει‧ ἡ χώρη ἐκείνη ἑλώδησ ἐστὶ καὶ θερμὴ καὶ ὑδατεινὴ καὶ δασεῖα, ὄμβροι τε αὐτόθι γίνονται πᾶσαν ὡρ́ην πολλοί τε καὶ ἰσχυροί‧ ἥ τε δίαιτα τοῖσ ἀνθρώποισ ἐν τοῖσ ἕλεσίν ἐστιν, τά τε οἰκήματα ξύλινα καὶ καλάμινα ἐν τοῖσ ὕδασι μεμηχανημένα‧ ὀλίγῃ τε χρέονται βαδίσει κατὰ τὴν πόλιν καὶ τὸ ἐμπόριον, ἀλλὰ μονοξύλοισ διαπλέουσιν ἄνω καὶ κάτω‧ διώρυγεσ γὰρ πολλαί εἰσι. τὰ δὲ ὕδατα θερμὰ καὶ στάσιμα πίνουσιν ὑπό τε τοῦ ἡλίου σηπόμενα καὶ ὑπὸ τῶν ὄμβρων ἐπαυξόμενα. αὐτόσ τε ὁ Φᾶσισ στασιμώτατοσ πάντων τῶν ποταμῶν καὶ Ῥέων ἠπιώτατα. οἵ τε καρποὶ οἱ γινόμενοι αὐτόθι πάντεσ ἀναλδέεσ εἰσὶ καὶ τεθηλυσμένοι καὶ ἀτελέεσ ὑπὸ πολυπληθείησ τοῦ ὕδατοσ‧ διὸ καὶ οὐ πεπαίνονται. ἠήρ τε πολὺσ κατέχει τὴν χώρην ἀπὸ τῶν ὑδάτων. διὰ ταύτασ δὴ τὰσ προφάσιασ τὰ εἴδεα ἀπηλλαγμένα τῶν λοιπῶν ἀνθρώπων ἔχουσιν οἱ Φασιηνοί‧ τά τε γὰρ μεγέθεα μεγάλοι, τὰ πάχεα δ’ ὑπερπάχητεσ, ἄρθρον τε κατάδηλον οὐδὲν οὐδὲ φλέψ‧ τήν τε χροιὴν ὠχρὴν ἔχουσιν ὥσπερ ὑπὸ ἰκτέρου ἐχόμενοι‧ φθέγγονταί τε βαρύτατον ἀνθρώπων, τῷ ἠέρι χρεώμενοι οὐ λαμπρῷ, ἀλλὰ νοτώδει καὶ θολερῷ‧ πρόσ τε τὸ ταλαιπωρεῖν τὸ σῶμα ἀργότεροι πεφύκασιν. αἵ τε ὡρ͂αι οὐ πολὺ μεταλλάσσουσιν οὔτε πρὸσ τὸ πνῖγοσ οὔτε πρὸσ τὸ ψῦχοσ. τά τε πνεύματα τὰ πολλὰ νότια πλὴν αὔρησ μιῆσ ἐπιχωρίησ. αὕτη δὲ πνεῖ ἐνίοτε βίαιοσ καὶ χαλεπὴ καὶ θερμή‧ καὶ κέγχρονα ὀνομάζουσι τοῦτο τὸ πνεῦμα. ὁ δὲ βορέησ οὐ σφόδρα ἀφ ικνεῖται‧ ὁκόταν δὲ πνέῃ, ἀσθενὴσ καὶ βληχρόσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION