Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, viii.

(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, viii.)

Καὶ περὶ μὲν τῶν πηγαίων ὑδάτων ὧδε ἔχει. περὶ δὲ τῶν ὀμβρίων καὶ ὁκόσα ἀπὸ χιόνοσ φράσω ὅκωσ ἔχει. τὰ μὲν οὖν ὄμβρια κουφότατα καὶ γλυκύτατά ἐστι καὶ λεπτότατα καὶ λαμπρότατα. τήν τε γὰρ ἀρχὴν ὁ ἥλιοσ ἀνάγει καὶ ἀναρπάζει τοῦ ὕδατοσ τό τε λεπτότατον καὶ κουφότατον. δῆλον δὲ οἱ ἅλεσ ποιέουσι. τὸ μὲν γὰρ ἁλμυρὸν λείπεται αὐτοῦ ὑπὸ πάχεοσ καὶ βάρεοσ καὶ γίνεται ἅλεσ, τὸ δὲ λεπτότατον ὁ ἥλιοσ ἀναρπάζει ὑπὸ κουφότητοσ‧ ἀνάγει δὲ τὸ τοιοῦτο οὐκ ἀπὸ τῶν ὑδάτων μοῦνον τῶν λιμναίων, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῆσ θαλάσσησ καὶ ἐξ ἁπάντων ἐν ὁκόσοισι ὑγρόν τι ἔνεστιν. ἔνεστι δὲ ἐν παντὶ χρήματι. καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων ἄγει τὸ λεπτότατον τῆσ ἰκμάδοσ καὶ κουφότατον. τεκμήριον δὲ μέγιστον‧ ὅταν ἄνθρωποσ ἐν ἡλίῳ βαδίζῃ ἢ καθίζῃ ἱμάτιον ἔχων, ὁκόσα μὲν τοῦ χρωτὸσ ὁ ἥλιοσ ἐφορᾷ, οὐχ ἱδρῳή ἄν‧ ὁ γὰρ ἥλιοσ ἀναρπάζει τὸ προφαινόμενον τοῦ ἱδρῶτοσ‧ ὁκόσα δὲ ὑπὸ τοῦ ἱματίου ἐσκέπασται ἢ ὑπ’ ἄλλου του, ἱδροῖ. ἐξάγεται μὲν γὰρ ὑπὸ τοῦ ἡλίου καὶ βιάζεται, σῴζεται δὲ ὑπὸ τῆσ σκέπησ, ὥστε μὴ ἀφανίζεσθαι ὑπὸ τοῦ ἡλίου. ὁκόταν δὲ ἐσ σκιὴν ἀφίκηται, ἅπαν τὸ σῶμα ὁμοίωσ ἰδίει‧ οὐ γὰρ ἔτι ὁ ἥλιοσ ἐπιλάμπει. διὰ ταῦτα δὲ καὶ σήπεται τῶν ὑδάτων τάχιστα ταῦτα καὶ ὀδμὴν ἴσχει πονηρὴν τὸ ὄμβριον, ὅτι ἀπὸ πλείστων συνῆκται καὶ συμμέμικται, ὥστε σήπεσθαι τάχιστα. ἔτι δὲ πρὸσ τούτοισιν ἐπειδὰν ἁρπασθῇ καὶ μετεωρισθῇ περιφερόμενον καὶ καταμεμιγμένον ἐσ τὸν ἠέρα, τὸ μὲν θολερὸν αὐτοῦ καὶ νυκτοειδὲσ ἐκκρίνεται καὶ ἐξίσταται καὶ γίνεται ἠὴρ καὶ ὀμίχλη, τὸ δὲ λαμπρότατον καὶ κουφότατον αὐτοῦ λείπεται καὶ γλυκαίνεται ὑπὸ τοῦ ἡλίου καιόμενόν τε καὶ ἑψόμενον. γίνεται δὲ καὶ τἄλλα πάντα τὰ ἑψόμενα αἰεὶ γλυκύτερα. ἑώσ μὲν οὖν διεσ κεδασ μένον ᾖ καὶ μήπω συνεστήκῃ, φέρεται μετέωρον. ὁκόταν δέ κου ἀθροισθῇ καὶ συστραφῇ ἐσ τὸ αὐτὸ ὑπὸ ἀνέμων ἀλλήλοισιν ἐναντιωθέντων ἐξαίφνησ, τότε καταρρήγνυται, ᾗ ἂν τύχῃ πλεῖστον συστραφέν. τότε γὰρ ἐοικὸσ τοῦτο μᾶλλον γίνεσθαι, ὁκόταν τὰ νέφεα ὑπὸ ἀνέμου στάσιν μὴ ἔχοντοσ ὡρμημένα ἐόντα καὶ χωρέοντα ἐξαίφνησ ἀντικόψῃ πνεῦμα ἐναντίον καὶ ἕτερα νέφεα‧ ἐνταῦθα τὸ μὲν πρῶτον αὐτοῦ συστρέφεται, τὰ δὲ ὄπισθεν ἐπιφέρεταί τε καὶ οὕτω παχύνεται καὶ μελαίνεται καὶ συστρέφεται ἐσ τὸ αὐτὸ καὶ ὑπὸ βάρεοσ καταρρήγνυται καὶ ὄμβροι γίνονται. ταῦτα μέν ἐστιν ἄριστα κατὰ τὸ εἰκόσ. δεῖται δὲ ἀφέψεσθαι καὶ ἀποσήπεσθαι‧ εἰ δὲ μή, ὀδμὴν ἴσχει πονηρὴν καὶ βράγχοσ καὶ βῆχεσ καὶ βαρυφωνίη τοῖσ πίνουσι προσίσταται. Τὰ δὲ ἀπὸ χιόνοσ καὶ κρυστάλλων πονηρὰ πάντα. ὁκόταν γὰρ ἅπαξ παγῇ, οὐκ ἔτι ἐσ τὴν ἀρχαίην φύσιν καθίσταται, ἀλλὰ τὸ μὲν αὐτοῦ λαμπρὸν καὶ κοῦφον καὶ γλυκὺ ἐκκρίνεται καὶ ἀφανίζεται, τὸ δὲ θολωδέστατον καὶ σταθμωδέστατον λείπεται. γνοίησ δ’ ἂν ὧδε‧ εἰ γὰρ βούλει, ὅταν ᾖ χειμών, ἐσ ἀγγεῖον μέτρῳ ἐγχέασ ὕδωρ θεῖναι ἐσ τὴν αἰθρίην, ἵνα πήξεται μάλιστα, ἔπειτα τῇ ὑστεραίῃ ἐσενεγκὼν ἐσ ἀλέην, ὅκου χαλάσει μάλιστα ὁ παγετόσ, ὁκόταν δὲ λυθῇ, ἀναμετρεῖν τὸ ὕδωρ, εὑρήσεισ ἔλασσον συχνῷ. τοῦτο τεκμήριον, ὅτι ὑπὸ τῆσ πήξιοσ ἀφανίζεται καὶ ἀναξηραίνεται τὸ κουφότατον καὶ λεπτότατον, οὐ τὸ βαρύτατον καὶ παχύτατον‧ οὐ γὰρ ἂν δύναιτο. ταύτῃ οὖν νομίζω πονηρότατα ταῦτα τὰ ὕδατα εἶναι τὰ ἀπὸ χιόνοσ καὶ κρυστάλλου καὶ τὰ τού τοισιν ἑπόμενα πρὸσ ἅπαντα χρήματα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION