Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 2:

ἢ οἱή προλιποῦσα δόμουσ καὶ πατρίδα γαῖαν ἤλυθεν ἐσ Θήβασ μετ’ ἀρήιον Ἀμφιτρύωνα Ἀλκμήνη, θυγάτηρ λαοσσόου Ἠλεκτρύωνοσ· ἥ ῥα γυναικῶν φῦλον ἐκαίνυτο θηλυτεράων εἴδεί̈ τε μεγέθει τε· νόον γε μὲν οὔ τισ ἔριζε τάων, ἃσ θνηταὶ θνητοῖσ τέκον εὐνηθεῖσαι. τῆσ καὶ ἀπὸ κρῆθεν βλεφάρων τ’ ἄπο κυανεάων τοῖον ἀήθ’ οἰο͂́ν τε πολυχρύσου Ἀφροδίτησ. ἣ δὲ καὶ ὣσ κατὰ θυμὸν ἑὸν τίεσκεν ἀκοίτην, ὡσ οὔ πώ τισ ἔτισε γυναικῶν θηλυτεράων· ἦ μέν οἱ πατέρ’ ἐσθλὸν ἀπέκτανε ἶφι δαμάσσασ, χωσάμενοσ περὶ βουσί· λιπὼν δ’ ὅ γε πατρίδα γαῖαν ἐσ Θήβασ ἱκέτευσε φερεσσακέασ Καδμείουσ. ἔνθ’ ὅ γε δώματ’ ἔναιε σὺν αἰδοίῃ παρακοίτι νόσφιν ἄτερ φιλότητοσ ἐφιμέρου, οὐδέ οἱ ἠε͂ν πρὶν λεχέων ἐπιβῆναι ἐυσφύρου Ἠλεκτρυώνησ, πρίν γε φόνον τίσαιτο κασιγνήτων μεγαθύμων ἧσ ἀλόχου, μαλερῷ δὲ καταφλέξαι πυρὶ κώμασ ἀνδρῶν ἡρώων Ταφίων ἰδὲ Τηλεβοάων. τὼσ γάρ οἱ διέκειτο, θεοὶ δ’ ἐπὶ μάρτυροι ἦσαν· τῶν ὅ γ’ ὀπίζετο μῆνιν, ἐπείγετο δ’ ὅττι τάχιστα ἐκτελέσαι μέγα ἔργον, ὅ οἱ Διόθεν θέμισ ἠε͂ν. τῷ δ’ ἅμα ἱέμενοι πολέμοιό τε φυλόπιδόσ τε Βοιωτοὶ πλήξιπποι, ὑπὲρ σακέων πνείοντεσ, Λοκροί τ’ ἀγχέμαχοι καὶ Φωκῆεσ μεγάθυμοι ἕσποντ’· ἦρχε δὲ τοῖσιν ἐὺσ πάισ Ἀλκαίοιο κυδιόων λαοῖσι. πατὴρ δ’ ἀνδρῶν τε θεῶν τε ἄλλην μῆτιν ὕφαινε μετὰ φρεσίν, ὥσ ῥα θεοῖσιν ἀνδράσι τ’ ἀλφηστῇσιν ἀρῆσ ἀλκτῆρα φυτεύσαι. ὦρτο δ’ ἀπ’ Οὐλύμποιο δόλον φρεσὶ βυσσοδομεύων, ἱμείρων φιλότητοσ ἐυζώνοιο γυναικόσ, ἐννύχιοσ· τάχα δ’ ἷξε Τυφαόνιον· τόθεν αὖτισ Φίκιον ἀκρότατον προσεβήσατο μητίετα Ζεύσ. ἔνθα καθεζόμενοσ φρεσὶ μήδετο θέσκελα ἔργα· αὐτῇ μὲν γὰρ νυκτὶ τανυσφύρου Ἠλεκτρυώνησ εὐνῇ καὶ φιλότητι μίγη, τέλεσεν δ’ ἄρ’ ἐέλδωρ· αὐτῇ δ’ Ἀμφιτρύων λαοσσόοσ, ἀγλαὸσ ἡρ́ωσ, ἐκτελέσασ μέγα ἔργον ἀφίκετο ὅνδε δόμονδε.