Euripides, The Trojan Women, episode 3:

(에우리피데스, The Trojan Women, episode 3:)

ἦν οὑμὸσ υἱὸσ κάλλοσ ἐκπρεπέστατοσ, ὁ σὸσ δ’ ἰδών νιν νοῦσ ἐποιήθη Κύπρισ· τὰ μῶρα γὰρ πάντ’ ἐστὶν Ἀφροδίτη βροτοῖσ, καὶ τοὔνομ’ ὀρθῶσ ἀφροσύνησ ἄρχει θεᾶσ. ὃν εἰσιδοῦσα βαρβάροισ ἐσθήμασι χρυσῷ τε λαμπρὸν ἐξεμαργώθησ φρένασ. ἐν μὲν γὰρ Ἄργει μίκρ’ ἔχουσ’ ἀνεστρέφου, Σπάρτησ δ’ ἀπαλλαχθεῖσα τὴν Φρυγῶν πόλιν χρυσῷ ῥέουσαν ἤλπισασ κατακλύσειν δαπάναισιν· οὐδ’ ἦν ἱκανά σοι τὰ Μενέλεω μέλαθρα ταῖσ σαῖσ ἐγκαθυβρίζειν τρυφαῖσ. εἰε͂̔ν· βίᾳ γὰρ παῖδα φῄσ <σ’> ἄγειν ἐμόν· τίσ Σπαρτιατῶν ᾔσθετ’; ἢ ποίαν βοὴν ἀνωλόλυξασ ‐ Κάστοροσ νεανίου τοῦ συζύγου τ’ ἔτ’ ὄντοσ, οὐ κατ’ ἄστρα πω; ἐπεὶ δὲ Τροίαν ἦλθεσ Ἀργεῖοί τέ σου κατ’ ἴχνοσ, ἦν δὲ δοριπετὴσ ἀγωνία, εἰ μὲν τὰ τοῦδε κρείσσον’ ἀγγέλλοιτό σοι, Μενέλαον ᾔνεισ, παῖσ ὅπωσ λυποῖτ’ ἐμὸσ ἔχων ἔρωτοσ ἀνταγωνιστὴν μέγαν· εἰ δ’ εὐτυχοῖεν Τρῶεσ, οὐδὲν ἦν ὅδε. ἐσ τὴν τύχην δ’ ὁρῶσα τοῦτ’ ἤσκεισ, ὅπωσ ἕποι’ ἅμ’ αὐτῇ, τῇ ἀρετῇ δ’ οὐκ ἤθελεσ. κἄπειτα πλεκταῖσ σῶμα σὸν κλέπτειν λέγεισ πύργων καθιεῖσ’, ὡσ μένουσ’ ἀκουσίωσ; ποῦ δῆτ’ ἐλήφθησ ἢ βρόχουσ ἀρτωμένη ἢ φάσγανον θήγουσ’, ἃ γενναία γυνὴ δράσειεν ἂν ποθοῦσα τὸν πάροσ πόσιν; καίτοι σ’ ἐνουθέτουν γε πολλὰ πολλάκισ· Ὦ θύγατερ, ἔξελθ’· οἱ δ’ ἐμοὶ παῖδεσ γάμουσ ἄλλουσ γαμοῦσι, σὲ δ’ ἐπὶ ναῦσ Ἀχαιϊκὰσ πέμψω συνεκκλέψασα· καὶ παῦσον μάχησ Ἕλληνασ ἡμᾶσ τε. ἀλλὰ σοὶ τόδ’ ἦν πικρόν. ἐν τοῖσ Ἀλεξάνδρου γὰρ ὕβριζεσ δόμοισ καὶ προσκυνεῖσθαι βαρβάρων ὕπ’ ἤθελεσ· μεγάλα γὰρ ἦν σοι. ‐ κἀπὶ τοῖσδε σὸν δέμασ ἐξῆλθεσ ἀσκήσασα κἄβλεψασ πόσει τὸν αὐτὸν αἰθέρ’, ὦ κατάπτυστον κάρα· ἣν χρῆν ταπεινὴν ἐν πέπλων ἐρειπίοισ, φρίκῃ τρέμουσαν, κρᾶτ’ ἀπεσκυθισμένην ἐλθεῖν, τὸ σῶφρον τῆσ ἀναιδείασ πλέον ἔχουσαν ἐπὶ τοῖσ πρόσθεν ἡμαρτημένοισ. Μενέλα’, ἵν’ εἰδῇσ οἷ τελευτήσω λόγον, στεφάνωσον Ἑλλάδ’ ἀξίωσ τήνδε κτανὼν σαυτοῦ, νόμον δὲ τόνδε ταῖσ ἄλλαισι θὲσ γυναιξί, θνῄσκειν ἥτισ ἂν προδῷ πόσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION