Euripides, The Trojan Women, episode 1:

(에우리피데스, The Trojan Women, episode 1:)

Μενέλαε, φροίμιον μὲν ἄξιον φόβου τόδ’ ἐστίν· ἐν γὰρ χερσὶ προσπόλων σέθεν βίᾳ πρὸ τῶνδε δωμάτων ἐκπέμπομαι. ἀτὰρ σχεδὸν μὲν οἶδά σοι μισουμένη, ὅμωσ δ’ ἐρέσθαι βούλομαι· γνῶμαι τίνεσ Ἕλλησι καὶ σοὶ τῆσ ἐμῆσ ψυχῆσ πέρι; οὐκ εἰσ ἀκριβὲσ ἦλθεσ, ἀλλ’ ἅπασ στρατὸσ κτανεῖν ἐμοί σ’ ἔδωκεν, ὅνπερ ἠδίκεισ. ἔξεστιν οὖν πρὸσ ταῦτ’ ἀμείψασθαι λόγῳ, ὡσ οὐ δικαίωσ, ἢν θάνω, θανούμεθα; οὐκ ἐσ λόγουσ ἐλήλυθ’, ἀλλά σε κτενῶν. ἄκουσον αὐτῆσ, μὴ θάνῃ τοῦδ’ ἐνδεήσ, Μενέλαε, καὶ δὸσ τοὺσ ἐναντίουσ λόγουσ ἡμῖν κατ’ αὐτῆσ· τῶν γὰρ ἐν Τροίᾳ κακῶν οὐδὲν κάτοισθα. συντεθεὶσ δ’ ὁ πᾶσ λόγοσ κτενεῖ νιν οὕτωσ ὥστε μηδαμοῦ φυγεῖν. σχολῆσ τὸ δῶρον· εἰ δὲ βούλεται λέγειν, ἔξεστι. τῶν σῶν δ’ οὕνεχ’ ‐ ὡσ μάθῃ ‐ λόγων δώσω τόδ’ αὐτῇ· τῆσδε δ’ οὐ δώσω χάριν. ἴσωσ με, κἂν εὖ κἂν κακῶσ δόξω λέγειν, οὐκ ἀνταμείψῃ πολεμίαν ἡγούμενοσ. ἐγὼ δ’, ἅ σ’ οἶμαι διὰ λόγων ἰόντ’ ἐμοῦ κατηγορήσειν, ἀντιθεῖσ’ ἀμείψομαι τοῖσ σοῖσι τἀμὰ καὶ τὰ σ’ αἰτιάματα. πρῶτον μὲν ἀρχὰσ ἔτεκεν ἥδε τῶν κακῶν, Πάριν τεκοῦσα· δεύτερον δ’ ἀπώλεσε Τροίαν τε κἄμ’ ὁ πρέσβυσ οὐ κτανὼν βρέφοσ, δαλοῦ πικρὸν μίμημ’, Ἀλέξανδρόν ποτε. ἐνθένδε τἀπίλοιπ’ ἄκουσον ὡσ ἔχει. ἔκρινε τρισσὸν ζεῦγοσ ὅδε τριῶν θεῶν· καὶ Παλλάδοσ μὲν ἦν Ἀλεξάνδρῳ δόσισ Φρυξὶ στρατηγοῦνθ’ Ἑλλάδ’ ἐξανιστάναι, Ἥρα δ’ ὑπέσχετ’ Ἀσιάδ’ Εὐρώπησ θ’ ὁρ́ουσ τυραννίδ’ ἕξειν, εἴ σφε κρίνειεν Πάρισ· Κύπρισ δὲ τοὐμὸν εἶδοσ ἐκπαγλουμένη δώσειν ὑπέσχετ’, εἰ θεὰσ ὑπερδράμοι κάλλει. τὸν ἔνθεν δ’ ὡσ ἔχει σκέψαι λόγον· νικᾷ Κύπρισ θεάσ, καὶ τοσόνδ’ οὑμοὶ γάμοι ὤνησαν Ἑλλάδ’· οὐ κρατεῖσθ’ ἐκ βαρβάρων, οὔτ’ ἐσ δόρυ σταθέντεσ, οὐ τυραννίδι. ἃ δ’ εὐτύχησεν Ἑλλάσ, ὠλόμην ἐγὼ εὐμορφίᾳ πραθεῖσα, κὠνειδίζομαι ἐξ ὧν ἐχρῆν με στέφανον ἐπὶ κάρᾳ λαβεῖν. οὔπω με φήσεισ αὐτὰ τἀν ποσὶν λέγειν, ὅπωσ ἀφώρμησ’ ἐκ δόμων τῶν σῶν λάθρα. ἦλθ’ οὐχὶ μικρὰν θεὸν ἔχων αὑτοῦ μέτα ὁ τῆσδ’ ἀλάστωρ, εἴτ’ Ἀλέξανδρον θέλεισ ὀνόματι προσφωνεῖν νιν εἴτε καὶ Πάριν· ὅν, ὦ κάκιστε, σοῖσιν ἐν δόμοισ λιπὼν Σπάρτησ ἀπῆρασ νηὶ Κρησίαν χθόνα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION