Euripides, Phoenissae, episode

(에우리피데스, Phoenissae, episode)

ὠή, τίσ ἐν πύλαισι δωμάτων κυρεῖ; ἀνοίγετ’· ἐκπορεύετ’ Ιὀκάστην δόμων. ὠὴ μάλ’ αὖθισ· διὰ μακροῦ μέν, ἀλλ’ ὅμωσ ἔξελθ’, ἄκουσον, Οἰδίπου κλεινὴ δάμαρ, λήξασ’ ὀδυρμῶν πενθίμων τε δακρύων. ὦ φίλτατ’, οὔ που ξυμφορὰν ἥκεισ φέρων Ἐτεοκλέουσ θανόντοσ, οὗ παρ’ ἀσπίδα βέβηκασ αἰεὶ πολεμίων εἴργων βέλη; τί μοί ποθ’ ἥκεισ καινὸν ἀγγελῶν ἔποσ; τέθνηκεν ἢ ζῇ παῖσ ἐμόσ; σήμαινέ μοι. ζῇ, μὴ τρέσῃσ τόδ’, ὥσ <σ’> ἀπαλλάξω φόβου. τί δ’; ἑπτάπυργοι πῶσ ἔχουσι περιβολαί; ἑστᾶσ’ ἄθραυστοι, κοὐκ ἀνήρπασται πόλισ. ἦλθον δὲ πρὸσ κίνδυνον Ἀργείου δορόσ; ἀκμήν γ’ ἐπ’ αὐτήν· ἀλλ’ ὁ Καδμείων Ἄρησ κρείσσων κατέστη τοῦ Μυκηναίου δορόσ. ἓν εἰπὲ πρὸσ θεῶν, εἴ τι Πολυνείκουσ πέρι οἶσθ’· ὡσ μέλει μοι καὶ τόδ’, εἰ λεύσσει φάοσ. ζῇ σοι ξυνωρὶσ ἐσ τόδ’ ἡμέρασ τέκνων. εὐδαιμονοίησ. πῶσ γὰρ Ἀργείων δόρυ πυλῶν ἀπεστήσασθε πυργηρούμενοι; λέξον, γέροντα τυφλὸν ὡσ κατὰ στέγασ ἐλθοῦσα τέρψω, τῆσδε γῆσ σεσῳσμένησ. ἐπεὶ Κρέοντοσ παῖσ ὁ γῆσ ὑπερθανὼν πύργων ἐπ’ ἄκρων στὰσ μελάνδετον ξίφοσ λαιμῶν διῆκε τῇδε γῇ σωτήριον, λόχουσ ἔνειμεν ἑπτὰ καὶ λοχαγέτασ πύλασ ἐφ’ ἑπτά, φύλακασ Ἀργείου δορόσ, σὸσ παῖσ, ἐφέδρουσ <δ’> ἱππότασ μὲν ἱππόταισ ἔταξ’, ὁπλίτασ δ’ ἀσπιδηφόροισ ἔπι, ὡσ τῷ νοσοῦντι τειχέων εἰή δορὸσ ἀλκὴ δι’ ὀλίγου. περγάμων δ’ ἀπ’ ὀρθίων λεύκασπιν εἰσορῶμεν Ἀργείων στρατὸν Τευμησὸν ἐκλιπόντα, καὶ τάφρου πέλασ δρόμῳ ξυνῆψαν ἄστυ Καδμείασ χθονόσ. παιὰν δὲ καὶ σάλπιγγεσ ἐκελάδουν ὁμοῦ ἐκεῖθεν ἔκ τε τειχέων ἡμῶν πάρα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION