Euripides, Phoenissae, episode 2:

(에우리피데스, Phoenissae, episode 2:)

ἄκουε δή νυν θεσφάτων ἐμῶν ὁδόν· ἃ δρῶντεσ ἂν σώσαιτε Καδμείων πόλιν σφάξαι Μενοικέα τόνδε δεῖ σ’ ὑπὲρ πάτρασ, σὸν παῖδ’, ἐπειδὴ τὴν τύχην αὐτὸσ καλεῖσ. τί φῄσ; τίν’ εἶπασ τόνδε μῦθον, ὦ γέρον; ἅπερ πέφυκε, ταῦτα κἀνάγκη σὲ δρᾶν. ὦ πολλὰ λέξασ ἐν βραχεῖ χρόνῳ κακά. σοί γ’, ἀλλὰ πατρίδι μεγάλα καὶ σωτήρια. οὐκ ἔκλυον, οὐκ ἤκουσα· χαιρέτω πόλισ. ἁνὴρ ὅδ’ οὐκέθ’ αὑτόσ· ἐκνεύει πάλιν. χαίρων ἴθ’· οὐ γὰρ σῶν με δεῖ μαντευμάτων. ἀπόλωλεν ἡ ἀλήθει’, ἐπεὶ σὺ δυστυχεῖσ; ὦ πρόσ σε γονάτων καὶ γερασμίου τριχὸσ ‐ τί προσπίτνεισ με; δυσφύλακτ’ αἰτῇ κακά. σίγα· πόλει δὲ τούσδε μὴ λέξῃσ λόγουσ. ἀδικεῖν κελεύεισ μ’· οὐ σιωπήσαιμεν ἄν. τί δή με δράσεισ; παῖδά μου κατακτενεῖσ; ἄλλοισ μελήσει ταῦτ’, ἐμοὶ δ’ εἰρήσεται. ἐκ τοῦ δ’ ἐμοὶ τόδ’ ἦλθε καὶ τέκνῳ κακόν; ὀρθῶσ μ’ ἐρωτᾷσ κεἰσ ἀγῶν’ ἔρχῃ λόγων. δεῖ τόνδε θαλάμαισ, οὗ δράκων ὁ γηγενὴσ ἐγένετο Δίρκησ ναμάτων ἐπίσκοποσ, σφαγέντα φόνιον αἷμα γῇ δοῦναι χοὰσ Κάδμου, παλαιῶν Ἄρεοσ ἐκ μηνιμάτων, ὃσ γηγενεῖ δράκοντι τιμωρεῖ φόνον. καὶ ταῦτα δρῶντεσ σύμμαχον κτήσεσθ’ Ἄρη. χθὼν δ’ ἀντὶ καρποῦ καρπὸν ἀντί θ’ αἵματοσ αἷμ’ ἢν λάβῃ βρότειον, ἕξετ’ εὐμενῆ γῆν, ἥ ποθ’ ἡμῖν χρυσοπήληκα στάχυν σπαρτῶν ἀνῆκεν· ἐκ γένουσ δὲ δεῖ θανεῖν τοῦδ’, ὃσ δράκοντοσ γένυοσ ἐκπέφυκε παῖσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION