Euripides, Phoenissae, episode

(에우리피데스, Phoenissae, episode)

ἡγοῦ πάροιθε, θύγατερ· ὡσ τυφλῷ ποδὶ ὀφθαλμὸσ εἶ σύ, ναυβάταισιν ἄστρον ὥσ· δεῦρ’ ἐσ τὸ λευρὸν πέδον ἴχνοσ τιθεῖσ’ ἐμόν, πρόβαινε, μὴ σφαλῶμεν· ἀσθενὴσ πατήρ· κλήρουσ τέ μοι φύλασσε παρθένῳ χερί, οὓσ ἔλαβον οἰωνίσματ’ ὀρνίθων μαθὼν θάκοισιν ἐν ἱεροῖσιν, οὗ μαντεύομαι. τέκνον Μενοικεῦ, παῖ Κρέοντοσ, εἰπέ μοι πόση τισ ἡ ’πίλοιποσ ἄστεωσ ὁδὸσ πρὸσ πατέρα τὸν σόν· ὡσ ἐμὸν κάμνει γόνυ, πυκνὴν δὲ βαίνων ἤλυσιν μόλισ περῶ. θάρσει· πέλασ γάρ, Τειρεσία, φίλοισι σοῖσ ἐξώρμισαι σὸν πόδα· λαβοῦ δ’ αὐτοῦ, τέκνον· ὡσ πᾶσ’ ἀπήνη πούσ τε πρεσβύτου φιλεῖ χειρὸσ θυραίασ ἀναμένειν κουφίσματα. εἰε͂̔ν, πάρεσμεν· τί με καλεῖσ σπουδῇ, Κρέον; οὔπω λελήσμεθ’· ἀλλὰ σύλλεξαι σθένοσ καὶ πνεῦμ’ ἄθροισον, αἶποσ ἐκβαλὼν ὁδοῦ. κόπῳ παρεῖμαι γοῦν Ἐρεχθειδῶν ἄπο δεῦρ’ ἐκκομισθεὶσ τῆσ πάροιθεν ἡμέρασ· κἀκεῖ γὰρ ἦν τισ πόλεμοσ Εὐμόλπου δορόσ, οὗ καλλινίκουσ Κεκροπίδασ ἔθηκ’ ἐγώ· καὶ τόνδε χρυσοῦν στέφανον, ὡσ ὁρᾷσ, ἔχω λαβὼν ἀπαρχὰσ πολεμίων σκυλευμάτων. οἰωνὸν ἐθέμην καλλίνικα σὰ στέφη· ἐν γὰρ κλύδωνι κείμεθ’, ὥσπερ οἶσθα σύ, δορὸσ Δαναϊδῶν, καὶ μέγασ Θήβαισ ἀγών. βασιλεὺσ μὲν οὖν βέβηκε κοσμηθεὶσ ὅπλοισ ἤδη πρὸσ ἀλκὴν Ἐτεοκλῆσ Μυκηνίδα· ἐμοὶ δ’ ἐπέσταλκ’ ἐκμαθεῖν σέθεν πάρα, τί δρῶντεσ ἂν μάλιστα σώσαιμεν πόλιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION