Euripides, episode, iambic 2:

(에우리피데스, episode, iambic 2:)

Μενέλαε, παῦσαι λῆμ’ ἔχων τεθηγμένον· Φοῖβόσ σ’ ὁ Λητοῦσ παῖσ ὅδ’ ἐγγὺσ ὢν καλῶ· σύ θ’ ὃσ ξιφήρησ τῇδ’ ἐφεδρεύεισ κόρῃ, Ὀρέσθ’, ἵν’ εἰδῇσ οὓσ φέρων ἥκω λόγουσ. Ἑλένην μὲν ἣν σὺ διολέσαι πρόθυμοσ ὢν ἥμαρτεσ, ὀργὴν Μενέλεῳ ποιούμενοσ, ἥδ’ ἐστίν, ἣν ὁρᾶτ’ ἐν αἰθέροσ πτυχαῖσ, σεσῳσμένη τε κοὐ θανοῦσα πρὸσ σέθεν. ἐγώ νιν ἐξέσῳσα κἀπὸ φασγάνου τοῦ σοῦ κελευσθεὶσ ἡρ́πασ’ ἐκ Διὸσ πατρόσ. Ζηνὸσ γὰρ οὖσαν ζῆν νιν ἄφθιτον χρεών, Κάστορί τε Πολυδεύκει τ’ ἐν αἰθέροσ πτυχαῖσ σύνθακοσ ἔσται, ναυτίλοισ σωτήριοσ. ἄλλην δὲ νύμφην ἐσ δόμουσ κτῆσαι λαβών, ἐπεὶ θεοὶ τῷ τῆσδε καλλιστεύματι Ἕλληνασ εἰσ ἓν καὶ Φρύγασ συνήγαγον, θανάτουσ τ’ ἔθηκαν, ὡσ ἀπαντλοῖεν χθονὸσ ὕβρισμα θνητῶν ἀφθόνου πληρώματοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION